HABER MERKEZİ –
Konuya HDP önünde evladını arayan aileler mi yoksa HDP önünde evlatlarını satan aileler mi diye bir ikilemle de başlanabilir.
Bir annenin HDP önünde oturmasıyla başladığı iddia edilen sözde evlat nöbetinin aslında bir devlet organizasyonu olduğu ve ilk denemelerinin de 2014 yılına kadar uzadığı bilinmektedir.
Amed Büyükşehir belediyesi önüne getirilen birkaç ailenin eylemlerinden vazgeçmesiyle 2014’te sonuçsuz kalan bu girişim 2019 yılında daha sistematik bir şekilde birkaç kişi öncülüğünde tekrar başlatılmıştır.
Kürdistan ve TC metropollerinde çocukları dağda olan bütün ailelere polis ve istihbaratın devletin bütün imkanlarını sunarak gerilla ailelerini HDP binalarının önüne taşıma girişimi biliniyor. Gerilla ailelerine dayatılan sözde nöbet eylemlerine rağbetin hemen hemen olmayışı aslında onurlu bir duruşun göstergesidir.
Devlet tarafından gerillaya katılan kişilerin üçüncü derece akrabalarına kadar teklif edilen bu ihanete katılım sayısının 15 ila 20’yi geçmemesi göz önüne alındığında binlerce gerilla ailesinin çocukları gibi onur yolunu tercih ettiği kuşku götürmez bir gerçekliğe dönüşüyor.
HDP binalarının önüne gerçek aile getiremeyen devletin gerilla aileliğiyle alakası olmayan kişileri getirip orada oturtması traji komik bir realitesizliğin de yansıması oluyor. Eşinin kardeşi için oturan sözde ailelerden tutalım Çocuğu 6 yaşındayken nehirde boğulduğu devletin resmi kurumlarınca tescillenen ailenin yıllar sonra çocuğunu HDP önünde aramasına, işkenceci ve tacizci bir babanın birden çocuğunu hatırlayıp aramasına kadar garip bir devlet girişimi olarak şimdiden kayıtlarda yerini aldı.
Hatta bu iş öylesine ciddiyetsizleştirildi ki ana muhalefet liderinin kardeşi bile abisini HDP den ister hale geldi. Kurulduğundan beri ötelenen bu parti bir anda Bakanlardan bir çok faşist parti liderine ve kendisini devlete yarandırmaya çalışan herkesin çözüm dilendiği kapı haline geldi.
Sözde sanatçılardan yazarlara, siyasetçilere, yolsuzlara ve arsızlara devlete açılan bir kapı olma özelliğine dönüşen HDP Amed il örgütünün kapısı önünde sadece gerçek gerilla ailesi yoktu. Oraya gelen gerçek gerilla aileleri de o kapıdan içeri girip gerçek onur yerlerini alan kişilerdi.