Cotmeh-Mijdar-Çile 1980:
PKK vekişîna xwe ya piştî derbeya 12’ê Îlonê bi rêxistinî û bi berxwedanê meşand. Li ser vê esasê di mehên Cotmeh, Mijdar û Çileyê de li qadên Dêrsîm, Çewlîk, Mêrdîn û Pazarcixê bi artêşa Tirk re kete nava pêvçûnan û bi dehan şehîd da. Roja 7’ê Cotmehê li Mazgîrt Gûndê Temanê Delîl Doxan û roja 25’ê Mijdarê li qada Pûlemûriyê(Pülümür) Azîme Demîrtaş û du hevalên wê/wî di pêvçûnê de şehîd ketin. 24’ê Îlon’ê li Mêrdîn qada Gabê Mehmût Gûden û sê hevalên wî, 29’ê Cotmehê li qada Blokayê jî Zekî Palabiyik û pênc hevalên wî di pêvçûnê de şehîd ketin. Li Pazarcixê roja 6’ê Sibatê 1981’an Batal Evsen û li Çewlîkê roja 17’ê Gulana 1981’an Besê Anûş û roja 27’ê Çile’yê 1980’an Hûseyîn Durmuş şehîd ketin. PKK´ê ku bi şer hêzên xwe dikêşand, di nava şeş mehan de piraniya hêzên xwe bi serkeftî paşve kişand. Hêzên ku kişand, li qada Lubnan-Fîlîstînê di qampan de bi cîh kir û xiste nava pêvajoya perwedeya leşkerî-bîrdozî.
13’ê Nîsanê 1981:
Rojiya Mirinê ya ewil 4’ê Adarê di Zindana Amedê de destpêkir. Alî Erek di vê çalakiyê de şehîd ket. Piştî ku berxwedana rojiya mirinê şikest zext û îşkence hatin zêdekirin. Doza navendî ya PKK´ê dane despêkirin û di derbarê kadroyên pêşeng ên PKK’ê de cezayê darvekirinê hatin xwestin.
15-26’ê Tîrmehê 1981:
Li Lubnanê li Baregeha Helve ya Eniya Rizgariya Demokratîk a Fîlîstînê Konferansa 1’emîn a PKK´ê hate kirin. Ji hemû herêman qasî 60 kadro tevlê Konferansê bûn. Di konferansê de qasî 8-10 delegeyên jin jî amade bûn. “Rapora Polîtîk” a ji hêla Rêber Abdulah Ocalan ve li ser navê Komîteya Navendî hatibû amadekirin di destpêka konferansê de kom bi kom hate xwendin û li ser nîqaş hatin meşandin. Dîvana Konferansê Rêber Abdulah Ocalan, Selahattîn Çelîk û Îbrahîm Aydin bûn. Konferansê xebatên partiyê û pêvajoya ku bi derbeya 12’ê Îlonê re derketiye holê ser esasê rexne û rexnedayînê girte dest. Rêber Abdulah Ocalan li dijî derbeya leşkerî-faşîst a 12’ê Îlonê stratejiya têkoşîna bê meşandin wekî stratejiya şerê gelê şoreşgerî ya demdirêj destnişan kir û pêşkêşê konferansê kir. Li ser vê bingehê xebatên bêne meşandin hatin plankirin û ser esasê temamkirina amadekariyên pratîkî biryara vegera welat hate dest pê kirin. Konferansê, endamên Komîteya Navendî ku hejmara wê derketibû yazdehan hilbijart û xebatên xwe bi serkeftî temam kir. Piştî Konferansê Komîteya Navendî kom bû biryarên Konferansê plan kir, li ser vê esasê xiste pratîkê. Rêheval Mehmet Karasungur ji xebatên Rojhilat û Başûrê Kurdistanê hatibû û tevlê Konferansê bibû. Dûbare ji bo meşandina heman xebatê li wan qadan tê erkdarkirin.
…Cotmeh 1981:
Piştî Konferansê di çarçoveya amadekariya vegera welat de dewreya perwerdeya navendî bi merasîma girtinê û bi tevlêbûna mêvanan temam bû. Rêber Abdulah Ocalan li ser esasê niqaş û nirxandinên pêşxist de diyarkir ku amadekarî nabin bersiv, ji ber vê jî xwest heya demekê jî xebatên amadekariyê berdewam bikin. Li ser vê bingehê li parçeyên Başûr û Rojhilatê Kurdistanê Mahsum Korkmaz jî li cem Mehmet Karasungur ji bo xebatên gerîla, amadekariyên pratîkî bide meşandin erkdar dike û bi yekîneyekê dişîne vê qadê. Vesaziya kadroyan dîsa ji qampên perwerdê re çêdike. Di zivistana 1981-82’an de li Şamê bi komekî kadro re xebatê teorîk da meşandin. Li ser esasê teoriya stratejiya nû pirtûkên bi navê “Li Kurdistanê Rola Zorê”, “Li Kurdistanê Pirsgrêka Rizgariya Netewî û Riya Çareseriyê”, “Li Ser Rêxistinbûnê”, “Li Dijî Faşîzmê Têkoşîna Ser Eniya Yekbûyî” û “Pêşnûmeya Programa Eniya Rizgariya Netewî ya Kurdistanê” amadekir û perwerdeya kadroyan bi riya van pirtûkan kûr kir.
Mijdar 1981:
Rêber Abdulah Ocalan li Şamê bi rêxistin û partiyên din ên Bakurê Kurdistanê re li ser esasê rêxistinkirina eniyeke netewî civînan kir, nîqaşan meşand. Di encamê de rêxistinên din eniya hevpar qebûl nekirin, ji ber vê civîn xilas bûn. Ji ber vê PKK´ê “Pêşnûmeya Programa Eniya Rizgariya Netewî ya Kurdistanê” pêşkêşê gel kir û bi vî awayî xwest li derdorê partiyê eniya berxwedana gelekî rêxistin bike.
Çile 1982:
Kovara Serxwebûn piştî sala 1978’an li welat wekî organa weşana navendî bi awayekî îlegal dihate çapkirin, piştî vê dîrokê li Ewropayê wekî rojnameyekî mehane ji nû ve dest bi weşana xwe kir. Heya roja me ya îro bê navber û bi derxistina hejmarên taybet jî weşana xwe bi awayekî rêkûpêk domand. Bi vî awayî bû dengê Şoreşa Kurdistanê, bû weşana bênavber-herî demdirêj a Kurdistanê.
Adar 1982:
Demeke dirêj bi rêxistinên şoreşger û çepên Tirkiyeyê re civîn û nîqaş hatin kirin. Di encamê de bi tevlêbûna heşt partî û rêxistinan “Li Dijî Faşîzmê Eniya Berxwedana Yekbûyî” [FKDC]hate avakirin. Enî, li ser esasê Rojhilata Navîn û Ewropa wekî du komîte xwe rêxistin kir û 1’ê Hezîranê damezrandina xwe îlan kir. Ji aliyeke ve li Rojhilata Navîn xebatên perwerdeya gerîla dihate meşandin, ji aliyeke din ve jî li Ewropayê xebatên çapemenî, dîplomasî û girseyî dihatin rêvebirin. FKBDC versîyonekî nû ya ADYOD’ê bû. Ji ber ku koma Taner Akçam li dijî berxwedana çekdarî û vegera welat sekinî, nepejirand, ev enî piştî destpêka 1983’an ji hêz ket û di havîna 1984’an de belav bû.
21’ê Adarê 1982:
Yek jî pêşengên PKK´ê Mazlum Doxan li dijî rejîma leşkerî-faşîst ya 12’ê Îlonê li Zindana Amedê bi gotina “Berxwedan Jiyan e” çalakî kir û gihişt şehadetê. Ji Dêrsimê, Navçeya Mazgêrd Gûndê Temanê bû. Dema dîl kete destê dijmin Endamê Komîteya Navendî û berpirsyarê Komîteya Weşana Navendî bû. Bi vî awayî hem Berxwedana Zindanê da despêkirin, hem jî li dijî pergala qirker-faşîst û rejîma 12’ê Îlonê bû rih û remza berxwedanê. Rêber Abdulah Ocalan vê berxwedanê wekî “Berxwedêriya Kawayê Hemdem” pênase kir û got “Mazlum Partî ye.”
1’ê Gulanê 1982:
Di encama êrîşê balafirên Îsraîlê, li kêleka Beyrûdê di baregehekê de Rêheval Abdulqadir Çubûkçû şehîd ket. Ji Êlihê bû. Li qada Lubnan-Fîlîstînê şehîdê ewil a PKK’ê ye. Ji ber vê Rêber Abdulah Ocalan çû Beyrûdê, bi Fîlîstîniyan re tevlê merasîma cenazeyê bû. Hem li ser 1’ê Gulanê, hem jî di çarçoveya vê şahadetê de nirxandineke berfireh kir.
17’ê Gulanê 1982:
Li Zindana Amedê Ferhat Kurtay, Necmî Oner, Eşref Anyik û Mahmûd Zengîn ku li ser şopa Hakî Karer û Mazlum Doxan dimeşiyan bi hev re bedena xwe dan ber agir û gihiştin şahadetê. Ji yên xwestin agirê vemirînin re bi qêrîn gotin “Av nerijînin, agirê mezin bikin.”
2’yê Hezîranê 1982:
Artêşa Îsraîlê Paytexta Lubnan Beyrûdê bi riya bejahî û û behrê re dorpêç kir. Rêxistinên Fîlîstînî yên li Başûrê Lubnanê belav bûn. Li dijî dagirkeriya Îsrîlê li eniyên Rojhilat û Başûrê Lubnanê kadroyên PKK´ê li ber xwe dan, di vî şerî de 10 kadroyên PKK´ê şehîd ketin û 15 kadro jî dîl ketin destê Îsraîle, Cemîl Bayik jî di nav de komekî 29 kesî tam sê meh li Beyrûdê di nava dorpêçê de man. Di nava Rêhevalên şehîd ketin de Abdulah Kumral jî hebû. Ev heval tevlê Kongreya Damezrandina PKK´ê bibû. Piştî vê bûyerê PKK, li Lubnanê komeke biçûk hişt, derveyî vê piraniya hêzên xwe ji Lubnanê vekişand.
14’ê Tîrmehê 1982:
Di Zindana Amedê ya rejîma 12’ê Îlonê de ji hêla dîlên PKK’yî ve bi pêşengtiya Mehmet Hayrî Durmuş Berxwedana Mezin a Rojiya Mirinê hate destpêkirin. Mehmet Hayrî Durmuş vê berxwedanê li dadgehê îlan kir û got “Bila li ser kêla gora min deyndar e binivîsin.” Destpêkê berxwedan bi tevlêbûna Kemal Pîr û pênc dîlên din dest pê dike. Pişt re her diçe bi tevlêbûnan berxwedan mezin û belav dibe. Berxwedana Mezin a Rojiya Mirinê nêzîkê du meh didome. Di vê berxwedanê de Roja 7’ê Îlonê Kemal Pîr, Roja 12’ê Îlonê Mehmet Hayrî Durmuş, Roja 15’ê Îlonê Akîf Yilmaz û Roja 17’ê Îlonê Elî Çîçek şehîd ketin. Li ser vê bingehê polîtîkaya îtîrafkariya rejîma 12’ê Îlonê ku li ser zindanan ferz dikir hate parçe kirin û pergala înkar û îmhayê têkçûyîneke bîrdozî jiyan kir. Şefê Cuntayê Kenan Evren di mîtînga xwe ya Daxkapiyê de bi tiliya xwe Zindana Amedê nîşan dide û têkçûyîna jiyan kiriye bi gotina “Li vir kesên wisa hene, hûn serê wan jî jêbikin dev ji bîrdozî û doza xwe bernadin” tîne ziman. Rêveberiya cuntayê mecbûr dimîne bi şoreşgerên berxwedêr re hevdîtin dike û soz dide, ji ber vê berxwedêr dawî li berxwedana rojiya mirinê tinin. 14’ê Tîrmehê ji hêla PKK’ê ve wekî “Roja Rûmeta Netewî” hate îlankirin.
20-25’ê Tebaxê 1982:
Li Suriyeyê di baregehekê Eniya Rizgariya Gelê Fîlîstînê de PKK´ê Kongreya xwe ya 2’yemîn dike. Nûnerê hemû herêman, nêzîkê 65 delege tevlê Kongreyê dibin. Di Kongreyê de derdorê deh delegeyên jin jî cihê xwe digirin. Divana Konferansa 1’emîn xebatên Kongreya 2’yemîn jî meşand. Kongreyê pirtûkên ji hêla Rêber Abdulah Ocalan ve hatine amadekirin wekî belgeyên fermî yên stratejiya serdema nû ya Partiyê pejirand. Xebatên Ewropa û pirsgrêkên rêveberiya nikare bibe navend hate nîqaş kirin. Pêvajoya heyî nirxand û li ser esasê pêşxistina berxwedanê biryara vegera welat girt. Bi hilbijartina 11 endamên Komîteya Navendî, Kongreyê erkên xwe bi serkeftî temam kir. Komîteya Navendî piştî Kongreyê kom bû, ji ber pirsgrêkên ku çavkaniya xwe ji nêzîkatiyên penaber û oportûnîst digirin Komîteya Navendî xwe heya salek wekî “Komîteya Amadekar a Navendî” saz dike û hemû selahiyeta xwe ya navendî dide Rêber Abdulah Ocalan. Li gorî plana civînê piştî orteya meha Îlonê vegera komên gerîla ber bi baregehên ser sînorê Rojhilat û Başûrê Kurdistanê hatine amadekirin dest pê dike.
Îlon 1982:
Di encama hevdîtinên di navbera PKK û PDK´ê de, li ser Protokolekî ku ji 9 xalan pêktê li hev dikin. Naveroka xalên Protokolê li ser netew û demokratîkbûnê bû. Protokol ji hêla Rêber Abdulah Ocalan û Serokê Giştî yê PDK´ê Mesut Barzanî ve di bihara 1983’an de li Şamê hate mohr kirin. Di salên 1982-1985’an de tifaq û têkiliyekê bi rêgez di navbera du partiyan de çêbû. Ji ber zexta Dewleta TC’yê Rêveberiya PDK´ê Tebaxa 1985’an de ji Protokolê vekişiya, bi vî awayî tifaq xirab bû û pêvajoya bi pêvçûn destpêkir.
24’ê Mijdarê 1982:
Koma di bin pêşengtiya Şahîn Kilavuz de vedigere welat dikeve ber Ava Hêzilê, 8 Rêheval şehîd dikevin, tenê hevalek xilas dibe. Zehmet be jî komên din digihin cihên xwe.
…Nîsan 1983:
Li Lolanê Rêveberiya Pratîkî yê xebatên welat didin meşandin civîn dike. Pêvajoyê digire dest, li dijî rejîma 12’ê Îlonê xebatên amadekariya berxwedanê plan dike. Dixwaze hemû navçeyên li ser xeta sînor; li Botan, Zagros û Serhedê yekîneyên amadekariyê erkdar bike. Li ser vê esasê xebatên ketina qada Botan- Zagrosê û li welat ji nû ve rêxistinkirina PKK´ê hate destpêkirin.
2’yê Gulanê 1983:
Endamê Komîteya Navendî û berpirsyarê Komîteya Leşkerî ya Navendî Rêheval Mehmet Karasungur, ji bo bikare bi rêxistinên Başûrê Kurdistanê re hevdîtin çêbike diçe Qendîlê, li ser vê esasê dema li baregeha Partiya Komûnîst a Iraqê ye di encama êrîşê hêzên YNK’ê de bi Rêheval Ayhan Bîlgen re şehîd dikeve. Rêheval Mehmet Karasungur di asta pêşengtiyê de tevlê Berxwedanên Hîlvan û Sîverekê bibû, şahadeta wî, pişt re, di pêvajoya pêşketina berxwedana çekdarî de bandoreke neyînî derxiste holê. Rêveberiya mayî nekarî cihê wî tije bike, ji ber vê di havîna 1983’an de berxwedana çekdarî nekete pratîkê, hate taloqkirin.
25’ê Gulanê 1983:
Artêşa TC’yê li rojhilatê çema Xabûrê qasî 5 km. sînorê derbas kir û çend rojan operasyon kir. PDK û Partiya Komûnîst a Iraqê baregehên xwe yên li ser sînor ber bi hundur ve dibin. Bi vî awayî pêvajoya ku jê re dibêjin “Operasyona derveyî sînor” dest pê dike.
…Gulan 1983:
Çetîn Gûngor ê (Semîr) li Ewropayê hatibû erkdarkirin, direve diçe gel îstîxbarata Ewropayê. Bi vî awayî dixwaze hewildana pêşxistina berxwedana gerîla û vegera welat asteng bike. Li ser vê esasê pêvajoya provokasyonê dide destpêkirin. Jixwe beriya wî, piştî meha Mijdara 1982’an Bakî Karer derketinekê wisa yê tasfiyegeriyê li welat dabû destpêkirin. Rêber Abdulah Ocalan li milêkî ve hem hewl dide koman derbasê Bakur bike û li welat têkoşînê pêş bixe, hem jî mecbûr dimîne li dijî derketinên wisa yên tasfiyeger-provokatîv têkoşîn bide meşandin. Li ser vê bingehê pirtûkên “Li Dijî Her Awa Xirabkarî û Rûxîneriyê Yekîtiya Partiyê Bi Hêz Bikin”, Di PKK’ê de Pirsgrêkên Pêşketinê û Erkên Me”, û Li Kurdistanê Pirsgrêka Kesayet, Jiyana Partiyê û Taybetmendiyên Milîtana Şoreşger” amade kir.
5’ê Îlonê 1983:
Ji ber ku Rejîma TC’ya faşîst li ser soza xwe nesekînî û li ser vê esasê di zindanan de zextên qirker-mêtînger zêde kir, dîlên şoreşger ên li Zindana Amedê pêvajoya berxwedaneke nû pêşxistin.
Kanûn 1983:
Li ser bingehê biryara rêveberiya pratîkî ya hundirê welat wekî organa weşana gerîla kovara bi navê “Di Têkoşîna Azadî û Serxwebûna Kurdistanê de Pêşmerge” hate derxistin. Weşana vê kovarê heya 1988’an berdewam kir.
30’ê Çile-5’ê Sibatê 1984:
Komîteya Navendî ku ji hêla Kongreya 2’yemîn ve hatibû hilbijartin heya salekê xwe wekî “Komîteya Amadekar a Navendî” saz kiribû civîna xwe ya duyemîn li Şamê kir. Rêber Abdulah Ocalan jî di navê de heft endamên Komîteya Navendî tevlê civînê bûn. Di civînê de hem tasfiyegerî û li dijî xeta tasfiyegeriyê têkoşîn, hem jî rewşa pratîka li welat hate nirxandin. Li ser herdu rehendan(boyut) jî Rêber Abdulah Ocalan nirxandinên berfireh kir û diyarkir ku endamên Komîteya Navendî ji ber ku xwedî li erkên xwe dernakevin û li ser vê esasê pêwistiyên erkên xwe pratîze nakin lazim e rexnedayîn bidin, helwestên xwe zelal bikin. Civînê li her qadê biryara pêşxistina têkoşîna şoreşgerî da. Encamên civînê li Ewropayê li dijî tasfiyegeriyê têkoşînê, li welat jî berxwedana gerîla pêşxist.
Çile-Adar 1984:
Di pêvajoya rojiya mirinê û berxwedana nû ya Zindana Amedê de 24’ê Çileyê Necmetîn Bûyûkaya, 19’ê Çileyê Yilmaz Demîr, 25’ê Çileyê Remzî Aytûrk, 5’ê Adarê şoreşgerên bi navê Cemal Arat û Orhan Keskîn şehîd dikevin.
Nîsan-Tîrmeh 1984:
Meha Nîsanê li Qada Zap Çiyayê Reş bi tevlêbûna derdorê 150 kadroyan di asta konferansê de civîn hate kirin û encamên civîna Komîteya Navendî hate veguhestin, pratîka 1983’an hate nirxandin. Li ser vê bingehê biryara pêşxistina şerê Qileban û Çelê hate girtin, plan û erkdar kirin çêbûn. Dema têkoşîna li Çelê lawaz dimîne Rêber Abdulah Ocalan mudaxele dike û perspektîfekê berfireh yê têkoşîn û rêxistinbûnê dişîne. Li ser bingehê vê persfektîvê li welat 6 endamên Komîteya Navendî, di 16-18’ê Hezîranê 1984’an de li Qada Xinêrê civîn çêkir. Li wir biryara damezrandina Hêzên Rizgariya Kurdistan (HRK) û li ser vê esasê biryara mezinkirina şerê gerîla hate dayîn. Ev Civîn li Behdînan orteya meha Tîrmehê li qada Şikefta Birîndaran bi tevlêbûna hêzekê berfirehtir hate berdewamkirin. Li vir jî roja 15’ê Tebaxê li dijî navçeyên Dihê, Şemzînan û Şaxê biryara çalakiyên serde girtinê hatin girtin û li gorî vê yekîneyên ku çalakî bikin hatin erkdarkirin. Bi vî awayî Pêngava Gerila ya 15’ê Tebaxê derkete holê.
15’ê Tebaxê 1984:
Ji bo azadiya Kurdistanê li dijî rejîma faşîst-leşkerî ya 12’ê Îlonê ji hêla gerîlayên PKK’ê ve bi çalakiyên Dihê û Şemzînanê destpêka berxwedana çekdarî hate îlankirin. Yekîneya Propogandaya Çekdarî ya 14’ê Tîrmehê di bin fermandariya Egîd (Mahsum Korkmaz) de çalakiya Dihê, Yekîneya Propogandaya Çekdarî ya 21’ê Adarê jî di bin fermandariya Gozluklu Alî(Abdulah Ekîncî) de çalakiya Şemzînanê kir. Bi van çalakiyan Hêzên Rizgariya Kurdistan-HRK damezrandina xwe îlan kir. Çalakiyan derbên pir giran li hêzên dewleta dagirker dan, li her cihê bandoreke mezin çêkir, di asta herî jor de gel bandor kir. Mirovên ilmê(zanistê) vê wekî “Guleya ewil” pênase kirin. Bi vî awayî li Kurdistanê berxwedana gerîlayê hemdem ê bi fikrên Rêber Abdulah Ocalan re gewde bûye destpêkir. Erdnigariya Botanê û welatparêziya wê ya dîrokî bi fikrên Rêbêr Abdulah Ocalan re gihiştin hev. Di dîroka Kurdistanê de 15’ê Tebaxa 1984án dibe dema herî girîng, zindîbûna zayîna PKK’ê. Piştî wê demê şûn ve ev roj ji hêla Gelê Kurd û dostên wê ve wekî ‘Roja Vejînê û Berxwedana Netewî ya Kurdistanê’, wekî ‘Cejna Gerîla’ tê pîroz kirin. Piştî çalakiyên Dihê û Şemzînanê gerîla di nava sê mehan de derdora 45 çalakî pêşxistin. Roja 22’yê Îlonê li Gabarê ji hêla çeteyên TC’yê ve Rêheval Kerîm Baytarê ji Dêrîkê hate qetil kirin. Ev heval dibe şehîdê ewil ê pêvajoya 15’ê Tebaxê.
20-24’ê Kanûnê 1984:
Rêveberiya Pratîk yê pêvajoya çalakiya 15’ê Tebaxê dimeşîne, li Behdînan qada Mîrozê bi civînekê encamên pratîkî nirxand. Rêber Abdulah Ocalan nirxandinên xwe bi riya qasedan dişîne civînê. Pêvajoya nû ya bi çalakiyên 15’ê Tebaxê destpêkir ji hêla civakî û dîrokî ve digirt dest, pêşketinên muhtemel didane holê. Di heman demê de moral û destek dide rêveberiya ku pratîkê dimeşîne. Civînê, li ser esasê talîmata heyî xebatên xwe domand û pêşketinên muhtemel ên sala 1985’an girte dest, hewlda li gorî vê biryar û planan pêş bixe. Rêheval Mahsum Korkmaz bi xwe diçe gel Rêber Abdulah Ocalan, encamên civînê bi destê xwe pêşkêş dike. Rêheval Egîd serê meha Nîsanê sala 1985’an de bi talîmata ji hêla Rêber Abdulah Ocalan ve hatiye amadekirin, talîmata bi navê “Ji bo Şoreş Wêrekiya Rêxistinkirin û Rêvebirina Gel û Partiyê Nîşan Bidin” vegeriya welat.
21’ê Adarê 1985:
Eniya Rizgariya Netewî ya Kurdistanê-ERNK, li Yewnanîstanê bi daxwuyanî û bi riya belavkirina belavokan xwe îlan kir. Jixwe Pêşnûmeya programê di sala 1982’an de hatibû amadekirin û di Serxwebûnê de hatibû weşandin, ji ber vê ji hêla gel ve hatibû nîqaş kirin. Bi vî awayî girêdayê berxwedana gerîla eniya berxwedana gel jî pêşket. Armanca ERNK´ê li çar parçeyên Kurdistanê û li derveyî welat li dijî pergala mêtînger-faşîst ji bo azadiyê perwerdekirina gel, rêxistinkirin û çalakkirina gel bû.
Adar-Nîsan 1985:
Bi provokasyonên Selahattîn Çelîk ku di rêveberiya Partiyê de cihê xwe digirt û Abdulkadir Aygan ku pişt re bû JÎTEM, li Başûrê Kurdistan qada Heftanînê bi Partiya Komûnîst a Iraqê re demekê pêvçûn çêbû. Di van pêvçûnan de roja 16’ê Nîsanê Rêheval Ozan Sefkan (Celal Ercan), Rauf Abay û Îdrîs Okmen jî di navê de 8 kadroyên PKK’ê şehid ketin.
21’ê Gulanê 1985:
Di bin fermandariya Rêheval Hecî (Sabrî Gozûbûyûk) de 5 gerîla ji Rojava ber bi xeta Gurgum-Semsûrê ve ji bo rêxistinkirina gerîla dikevin rê, di rê de li Bozovayê di pêvçûnê de şehîd dikevin. Rêheval Sebrî Gozûbûyûk, 2’yê Hezîranê 1982’an de li Lubnanê di êrîşê Îsraîlê de bi komekî 15 kesî ve dîl ketibû. Bihara 1984’an de li Yewnanîstanê bi çalakiyê rizgar dibin, bi vî awayî dûbare xwe digihîne partiyê û tevlê pêngava gerîla yê 1985’an dibe.
12-17’ê Tebaxê 1985:
Biryarên civîna Mijdara 1984’an û pratika talimata Rêber Abdulah Ocalan pêk nehatiye, însîyatîf ketiye destê dijmin, ji hêla artêşa TC’yê ve piştî meha Sibatê li qada Botanê operasyoneke berfireh hatiye kirin, di serî de Botan û Garzan, li herêmên wekî Zagros û Amedê hejmareke zêde şehîd hatine dayîn. Ji bo nirxandina vê rewşê Rêveberiya Pratîkî ya şer dimeşîne li Botan, Kato Xelîlanê civîn dike. Civîn, bilançoya giran a derketiye holê digire dest, kesayeta ezez û bi bertek a burjuvayê biçûk rexne kir û ser vê esasê Selehetîn Çelîk ji erk girt. Li gorî şertan ji nû ve rêxistinbûn û planlamaya şer pêş dixe. Li ser vê bingehê yekîneya di bin fermandariya Rêheval Egîd de hatibû rêxistinkirin, di payîza 1985’an de li qadên Herekol, Gabar, Dihê, Şirnex û Xebûrê çalakiyên bi bandor pêş dixin, derbên giran li artêşa faşîst a TC’yê didin. Bi vî awayî şehîdên destpêkê yên jin a 15’ê Tebaxê Rêheval Rûken (Çîçek Selcan-22’yê Tîrmehê 1985), Hava(Hanim Yaverkaya-28’ê Hezîranê 1985), û Saadet(Rahîme Kahraman-22’yê Îlonê 1985) jî di navê de tola şehîdên me yên qehreman di asteke de hatin girtin.
20’ê Tebaxê 1985:
Rêheval Mehmet Ertûrk û Fuat Aslan, li çiyayê Agiriyê di pêvçûna dijmin de şehîd ketin. Mehmet Ertûrk di 1980’an de ji girtîgeha Edeneyê reviya û derbasê qada Lubnan-Fîlîstînê bibû. Ji pêvçûna ku Mehmet Karasungur şehîd dikeve, bi saxî xilas bibû.
Mijdar-Kanûn 1985:
Rêber Abdulah Ocalan, nêyîniya di pratîka gerîla de pêşdiket bi talîmatên berfireh girt dest, rexne kir û rê û rêbazên sererast kirine nîşan da. Van talîmatan bi navê “Talîmatên Mijdarê” kire broşûr û ji rêveberiya welat re şand. Li ser bingehê talîmatê sererastkirin xwest, ger sererastkirin çênebe banga çûyîna Kongreya 3’yêmîn ji Rêveberiyê dikir. Rêveberiya pratîkî di nava xwe de nekarî rexne-rexnedayînê pêşbixe û têkoşîna bîrdozî bimeşîne, piştî ku di civînê de jî encam nehate girtin biryara çûyîna kongreyê hate dayîn. Destpêka meha Nîsanê Rêheval Egîd ji qada Serokatî li ser vê bingehê hatibû, wekî berpirsyarê giştî derbasê Botanê bû.
https://www.nuceciwan61.com/ku/2020/12/08/kronolojiya-pkke-besa-6/
https://www.nuceciwan61.com/ku/2020/12/05/kronolojiya-pkke-besa-5/
https://www.nuceciwan61.com/ku/2020/12/01/kronolojiya-pkke-besa-4/
https://www.nuceciwan61.com/ku/2020/11/29/kronolojiya-pkke-besa-3/
https://www.nuceciwan61.com/ku/2020/11/26/kronolojiya-pkke-besa-2/
https://www.nuceciwan61.com/ku/2020/11/24/kronolojiya-pkke-besa-1/
