Viyan Karox
Heyvek maye ji bo heftemîn salvegera 15 Sibatê u keftina 8’mîn sala dîlgirtina Rêber Apo, ji niha ve dile min wek volkanekî dikele, ji bo tekandinekî li fersendekî digere. Ez bawerim di nav xweza de jî\ volkan û bûyerên cur bi cur her tim pêwistiya wan bi dem heye, ji bo tekandinê. Mîna dareki fêkiyê, dema çênebûna fekiyên wî neyên, fêki xwe ji çikla darê qut nake u bi dem re di nav pêşbirkekî de ye u ewqas bi dar ve dimîne ku dema wê were. Ger newisabe fêkî nabe fekî, zindîbûn û hebûna xwe ya nazik û zirav nikare ispat bike. Volkan jî wisa ye, çawa ku dara fekî ciwanî, rengînbûn û xweşikbûna xwe di nav sêvekî de, hinarekî û wek gelek fekiyan berhema xwe dide xwediyê xwe yêku pêre gelek ked daye. Her wiha volkan jî dema tekandina wê were dizane çi rengi, li kuderê bi teke, hersa xwe bide xwuyarin, cezayen mirovên rureş (ehrîman) u bêwefa bide.
Hevalno, dostno u jinen eşkişandî!
Ez dixwazim çend tişt ji were diyar bikim lê aciz nebin, govend bigirin, hûn jî dizanin kêfa min pir ji govendgirtine re tê. Dema ez govend digirim wisa his dikim ku wek bi bask dibim u difirim.
Ez wek zarokek xweza u perçeyek biçûk ji gerdune dibêjim ku divê qanun u pîvanên jiyanekî pîroz pêkbînim, wate bidim jiyana xwe. Ez di wê baweriyê deme ku weke dareki fekîyê dem hatiye ku berhemekî bidim gelê xwe yê êşkişandî, bibim hêviyek ji zarokên destlihewa u xiyalên fetisandi. Kêmbe ji ez dixwazim bibim atomek yê pêşxistina mulokulen azadiya jinên êşkişandî. Girintirîn bibim mumek, di nav mumên derdora Girava Îmraliyê. Êdî dema wê hatiye ku, bibim bersivek ji bo dewletên desthilatdar, zilamên zordar u direwîn. Ji bo vê jî şeva 15 Sibatê dixim şeva cezakirina wan u mîna volkanekî nefreta hûndire dilê xwe ditekenim.
Şeva 15 Sibate, dilê Mazlûm Doğan, Zekiye Alkan, Berivan, Ronahî, Rewşen, Sema u heta digehe Fikrî BAygeldi, xelekên dawiyê, agirê bedenê Serdar Ari, di nav dilê min de lêdide, bi diruşmeyên “an jiyanekî azad an jî mirineki birumet”. “Bijî Reber Apo” di guhê min de diqêrin. Di nav mejiyê min de tenê zinge zingek heye, li ser hev lêdide ew jî bi armance ve kîlilbûna min a serkeftinê u garantiya encam girtina çalakiyê ye. Pêtên agirê Sema u Serdar, di bedenê min de geş dibe, rê nadim tu dem agirgeha wargeha Rêber Apo sar bibe. Di nivê zivistaneki zor û zehmet de bi agirê bendena xwe peyamekî bidim, di vê peyamê de israr bikim. Ev peyame jî peyama azadiyê ye. Bangama min, parastina Rêber Apo u bilindkirina çalaki u tekoşîna gihîştina serkeftinê ye.