NAVENDA NÛÇEYAN –Komîteya Rêveber a PKK’ê bi wesîleya salvegera 14’ê Tîrmehê Berxwedana Rojiya Mirinê ya Mezin daxuyaniyek da. Di daxuyaniya Komîteya Rêveber a PKK’ê ku li ser malpera wê ya fermî hatiye weşandin wiha ye:
“Em ketine meha Tîrmehê ya nû, meha ku me rûmetên netewî bi dest xistiye. Em di salvegera Berxwedana Rojiya Mirinê ya Mezin a 14’ê Tîrmeha 1982’an de ne. Di serî de em afirînerê vê çalakiya dîrokî Rêber Apo silav dikin. Bi wesîleya salvegerê em hevrê Hayrî Durmuş, Kemal Pîr, Akîf Yilmaz û Alî Çîçek yên ku vê lehengiya dîrokî pêk anîne û di şexsê wan de hemû şehîdên me yên azadiyê bi rêzdarî û minetdarî bi bîr tînin.
Dema ku em salvegereke nû dijîn, divê em rastiya 14’ê Tîrmehê, Berxwedana Rojiya Mirinê ya Mezin, bi hemû aliyan, bi awayekî rastir û kûrtir fêm bikin û têbigihêjin. Ji ber ku ev berxwedana mezin ruhê berxwedanê yê rast û xeta serketinê nîşanî me dide. Rêya jiyan û têkoşîna me ronî dike. Xeta Berxwedana 14’ê Tîrmehê rastbûna tevahî Berxwedana Demokratîk a Şoreşgerî ya ku em weke tevger û gel li hemberî êrîşên tinekirinê yên faşîzma AKP-MHP’ê pêk tînin, nîşanî me dide. Di têkoşîna hilweşandina feraset û siyaseta qirker û faşîst de, em hemû hêzê ji dersên vê berxwedana dewlemd a dîrokî werdigirin.
ÇALAKIYA SERFIRAZIYA ÎDEOLOJÎK A KU SIYASETA FAŞÎST Û QIRKER TÊK BIR, BI SERKEFTÎ HATE KIRIN
40 sal ji ser Berxwedana Rojiya Mirinê ya Mezin a 14’ê Tîrmeha 1982’an derbas bû. Heke mirov bala xwe bidiyê wê bibîne ku bîranîna wê îro gelekî nû ye û bandora wê ji dema destpêkê û heta niha xurttir e. Çima?Ji ber ku helwesta ku diviyabû di wextê xwe de û di cih de bihata nîşandan, çalakiya berxwedanê bû. Ji ber ku hişmendiya kûr a înkar û îmhayê ya li ser civaka Kurd tê ferzkirin felaketeke mezin e û baweriya ku pêwîst e li ser vê bingehê di xeta fedakariyê de têkoşîna hebûn û azadiyê geş bike. Ji ber ku weke serketineke mezin a îdeolojîk a ku zîhniyet û siyaseta faşîst-qirker têk bir û hebûna Kurdan û azadiya Kurdan misoger kir, bi serketî hate pêkanîn.
Rêber Apo ji bo Berxwedana Mezin a Zindanê ku di Serfiraziya Berxwedana Rojiya Mirinê ya 14’ê Tîrmehê gotibû ‘Ji mirinê ber bi jiyana azad ve pireke zexm hatiye avakirin.’ Her wiha bang li hemû tevger û gel kir ku bi baweriyeke mezin ji ser vê pira qayîm derbas bibin û ber bi jiyana azad ve bimeşin. Weke tevger û gel 40 sal in em di ser vê pirê re ber bi têkoşîna azadiyê ve dimeşin. Em Têkoşîna Azadiyê ya ku ev 50 sal in di bin fermandariya Mazlûman, Kemalan û Hayriyan de xwe rêxistin dikin û dimeşin.
Divê mirov bi tenê nebêje ‘Berxwedana zindanê’ yan jî ‘Berxwedana Rojiya Mirinê ya Mezin a 14’ê Tîrmehê’ û derbas nebe. Girîngiyek mezin e ku mirov vê berxwedanê rast û kûr fêm bike û li ser vê bingehê hewl bide ku pêdiviyên wê pêk bîne. Em ji bîr nekin ku weke ku Rêber Apo diyar kiriye, têkoşîna zindanê bi rastî jî ew cihe ku tişta dijwar lê tê bi ser xistin. Li biryargeha dijmin a ku dibêje ‘ez serwerê her tiştî me’ derba giran û mirinê li dijmin tê xistin. Her wiha Berxwedana Rojiya Mirinê ya Mezin a 14’ê Tîrmehê ne tenê derbe li dijmin xist, zîhniyet û siyaseta dagirker û qirker bi temamî têk bir û bi vî rengî serkeftina têkoşîna hebûn û azadiyê ya gelê Kurd misoger kir.
40 SAL ŞÛNDE JÎ BERXWEDAN PÊŞIYA TÊKOŞÎNA ME RONÎ DIKE
Wan ev bi çi kir? Bêguman wan bi hişmendî, bawerî, îrade û bi berpirsyarî ev yek kirin. Her çiqas kesî ferman neda wan jî, wan ferman ji Rêbertî, partî û xeta jiyana azad wergirtin. Tiştê rast dîtin, biryar dan û bêyî ku ji kesî hêvî bikin bi pêkanîna wê berpirsiyarî wergirtin. Eşkere ye ku ew bi ser ketin, ji ber ku felsefeya jiyanê û îradeya wan a ‘bi qasî ku di oxira wê de bimirin ew ji jiyanê hez dikin’ hebû. Ji ber ku xwedî bîr û baweriyeke ‘serketinê di tevgera Apoyî de dibînin’ bi ser ketin. 40 sal derbas bûn, lê rastiya ku îro jî tê bibîranîn û bi dersên xwe yên dewlemend riya jiyana me ya rojane û têkoşîna me ronî dike, vê rastiya berxwedanê ye. Derdikeve holê ku kesên ev berxwedan kirine, xwedî jiyaneke rast in. Di esasê xwe de bi eşkereyî derdikeve holê ku kesên bi rastî jî bi azadî dijîn Hayrî, Kemal, Hakî û Alî Çîçek in.
Ji ber vê yekê girîng e ku rastiya Berxwedana Rojiya Mirinê ya Mezin a 14’ê Tîrmehê li ser esasê fêrbûna dersên wê yên dewlemend bi hemû aliyên xwe ve were fêmkirin û têgihiştin. Tevgera me û gelê me ev biryara dîrokî weke ‘Biryara Rûmeta Neteweyî’ bi nav kir. Diyar kir ku ev biryar û pêkanîna wê weke tevger û gel em serbilind in. Di bin êrîşên mêtinger û qirker de her cure rêxistina wê hatibû belavkirin û pelçiqandin, teslîm bûbû, asîmîle dibû û ber bi tunebûnê ve diçû. Ji vê rewşa rastiya mirovî û civakî hate derketin, bi ruh, bîr û baweriya azadiyê ve civak û kesayetiyeke nû derket holê û ev tişt wekî destpêka meşa ber bi mirovê azad û civaka demokratîk hate pênasekirin.
HEMÛ TÊKOŞÎN JI SER XETA BERXWEDANÊ HATE BILINDKIRIN
Piştî berxwedana mezin hemû têkoşînên li çiya, li bajar, li deştê, li zindanê li ser xeta Berxwedana Zindanê bilind bûn. Têkoşîna li ser bingeha biryardariya Rojiya Mirinê ya Mezin a 14’ê Tîrmehê hate meşandin û hêz û îradeya xwe girt ku derbekê li her cure bertekan bixe û bibe tevgereke azadiyê ya herêmî û cîhanî. Ev rastiya berxwedana 14’ê Tîrmehê ye û asta pêşketin û destkeftiyên 40 salan derxistiye holê. Di wê rewşê de, ger rê û xeta rast were meşandin, tu dijmin tuneye ku neyê têkbirin, tu astengî tuneye ku neyê derbas kirin û tu serkeftin tuneye ku neyê bidestxistin.
Em dizanin ku ruh û biryardariya berxwedana 14’ê Tîrmehê di 15’ê Tebaxa 1984’an de û piştî sala 1990’an veguherî serhildanên gel û Şoreşa Azadiya Jinê û li ser vê bingehê pêşketineke mezin bi dest xist. Divê vê dîroka nêzik were lêkolîn ku berxwedana gerîla û gel bi hev re çawa pêş ket û Şoreşa Vejîna Netewî pêk hat ku çawa mêtingerî û qirkirina li Kurdistanê şikand û gelê Kurd ber bi hebûna azad ve bir.
Em baş dizanin ku dijminê ku nekarî li ber xwe bide û berxwedana me ya gerîla û gel têk bibe, ji 6’ê Gulana 1996’an û vir ve ji her demê zêdetir êrîşên xwe li dijî Rêber Apo pêk tîne û ji 9’ê Cotmeha 1998’an ve hewl dide vê di asta Komploya Navneteweyî de bidomîne. Li vir, di hawîrdoreke ku berxwedana me ya gerîla û gel li ser xetên lehengiyê pêş dikeve de, pêngavên destpêkê yên Şoreşa Azadiya Jinê tên avêtin û dijminê mêtinger û qirker ji bo pêşî li van tiştan bigire, êrîşan dibe ser Rêber Apo û em dibînin ku li dijî vê berxwedaniya fedaî ya 30’ê Hezîranê derdikeve holê.
MÎNA 14’Ê TÎRMEHÊ DIVÊ EM XETA 30’YÊ HEZÎRANÊ JÎ RAST FÊHM BIKIN
Çalakiya fedaî ya hevrê Zîlan (Zeynep Kinaci) ku di 30’ê Hezîrana 1996’an de li Dêrsimê derbeke giran li dijminê mêtinger û qirker xist, hem xeta gerîla ya serdema nû wê çawa be diyar kir, hem divê çawa xwedî li Rêber Apo bê derketin û parastin nîşan da û hem jî hêza jinên ku azad dibe nîşanî hemû dost û dijmin da û bûye helwesteke dîrokî.
Di vî warî de, bi qasî em xeta 14’ê Tîrmehê rast û tam fêm bikin, divê em xeta fedaî ya 30’ê Hezîranê jî rast û tam fêm bikin. Em dibînin ku ev xeta fedaî li ser bingeha Şoreşa Azadiya Jinê bûye ruhê azadî, hişmendî û îradeya ku li hemû cîhanê belav bûye û bandor li hemû jinên neteweyên din dike. Çima? Ji ber ku mîna Berxwedana Rojiya Mirinê ya Mezin a 14’ê Tîrmehê, çalakiya fedaî ya hevrê Zîlan li Dêrsimê jî çalakiyek di cih û dema xwe de hatiye kirine. Îspat dike ku bi ronîkirina her cure tarîtiyê, bi zimanê ku dijmin jê fêhm dike bersivê dide zilma faşîst û qirker, zaliman ceza dike, bindestan birêxistin û zane dike ku bikaribin bi lêdana derbeyên herî giran li zaliman, vîna azadiyê bigihînin serkeftinê.
Em baş dizanin ku koletiya jinê bingehê hemû koletiyê ye, lewma azadiya jinê bingeha hemû azadiya ne û civaka azad ancax bi azadiya jinê, bi pêşengiya jina azad pêk tê. Di vî warî de gelekî watedar û tê fêmkirin ku milîtaneke jin a azadiyê li dijî êrîşa tinekirina Şoreşa Azadiyê û Rêbertiya Azadiyê helwesteke rast nîşan daye.
Ji bo vê jî rastiya Zîlan jî mîna berxwedana 14’ê Tîrmehê pêwîst e di hemû aliyên xwe de bi awayekî rast û kûr were fêmkirin û bi jiyanî bê kirin. Rastiya Zîlan bi awayekî zelal îspat kir ku kesayeta ku bi biryar be, birêxistin bike û bi armanca azadiyê ve bi xurtî girêdayî be, dikare her tiştî bike. Tenê kesayetek wiha dikare serkeftinên mezin pêk bîne û derbên giran li dijmin bixe. Dikare li baregehên dijmin çalakî pêk bîne.
RASTIYA ZÎLAN QANÛNA JIYANA AZAD E
Em ji bîr nekin ku Şoreşa me ya Azadiyê ya Netewî ku bi Berxwedana Rojiya Mirinê ya Mezin a 14’ê Tîrmehê dest pê kir, ne tenê bi berxwedana fedaî ya Zîlan a 30’ê Hezîranê pratîkeke rast, tam û serketî bi dest xist, di heman demê de bi pêşengiya Şoreşa Azadiya Jinê û Jina Azad xeteke azadiyê ya rast û bêkêmasî bi dest xistiye û careke din serketina xwe misoger kiriye. Em bala xwe bidin Rêber Apo dema berxwedana 30’ê Hezîranê dinirxand digot, “Zîlan fermandar em jî şervanên wê ne.” Zîlan weke “Xwedawenda Azadiyê” bi nav kir. Diyar kir ku jina ku bi çanda xwedawenda mezin bibe û azad bibe, dibe pêşenga hemû şoreşên azadiyê. Rastiya Zîlan weke “qanûna jiyana azad” pênase kir.
Îro em di pozîsyona tevger û gelên ku bi ruh û xeta berxwedanê ya 14’ê Tîrmehê û 30’ê Hezîranê têdikoşin de ne. Em salvegerên nû yên van berxwedanên mezin dijîn. Beriya her tiştî divê em baş bizanibin ku berxwedana 14’ê Tîrmehê û berxwedana 30’ê Hezîranê her du biryardarî, cesaret û fedakariyeke mezin îfade dikin. Ev jî bi girêdana bi jiyana azad û xeta Rêbertiyê ve hate bidestxistin. Li ser vê esasê bi rexnedayînek kûr û lêhûrbûn ev encam derdikevin holê.
Li aliyê din hem berxwedana 14 ‘ê Tîrmehê û hem jî berxwedana 30 ‘ê Hezîranê, serketineke mezin û teqez di asta ku derbeke giran û tineker li dijmin bixe, wê têk bibe û bavêje nava sergoya dîrokê de temsîl dike.
Îro serhildana gelê Kurdistanê ya ji bo Şoreşa Azadiyê û cesaret û fedakariya ku di vî warî de derxist holê, rastiya gelê fedaî ye, rastiyeke ku di dîrokê de nehatiye dîtin. Eşkere ye ku bendewarî û fermana rastiya gel encax bi vî awayî dikare bi cih were anîn.
DI BERXWEDANA TOPYEKÛN DE NE PÊKAN E KU FAŞÎZM TEMENÊ XWE DIRÊJ BIKE
Ji vî alî ve Berxwedana Demokratîk a Şoreşgerî berxwedana topyekûn li dijî faşîzma AKP-MHP’ê dimeşîne, di vê rewşê de ne pêkan e ku faşîzm temenê xwe dirêj bike. Di rastiyê de hêz û bandora berxwedana demokratîk a antî-faşîst wê diyar bike ku faşîzm wê kengê û çawa hilweşe. Ji xwe şansê faşîzma AKP-MHP’ê tune ye ku bi hêza xwe li ser piyan bimîne.
Gelek eşkere ye ku li dijî dîktatoriya faşîst a AKP-MHP’ê di têkoşîna topyekûn a li dijî dîktatoriya AKP-MHP’ê de ji her kesî zêdetir wezîfe dikeve ser milê partiya me, gerîla, gelê me, jinan û ciwanan. Hemû hêzên Tirkiye, Sûriye û Iraqê li benda pêşengiya me ne. Eger em rast û têrker pêşengiyê bikin, hemû hêzên şoreşger û demokratîk li dora pêşengiyeke bi vî rengî ji yekîtiyê re vekirî ne. Wê demê ji her demê zêdetir divê em hîn zêdetir xwedî li wezîfeyên pêşengiyên derkevin, ji têkoşîna paşerojê tecrube derxînin, ne tenê li Kurdistanê, di nava sînorên dewletên ku Kurdistanê di bin desthilatdariya xwe digirin pêşengiyê ji tevgerên şoreşê yên demokratîk re bikin û bibin xwedî helwest.
Têkildarî têkoşîneke wiha di şert û mercên roja me ya îro de wê çawa pêş bikeve, wê Xeta Serkeftinê ya Berxwedana 14’ê Tîrmehê û 30’ê Hezîranê rê nîşanî me bide. Di berxwedana topyekûn a navborî de, em ê wezîfeya pêşengiyê bi serkeftî pêk bînin, li ser xeta Kemal Pîr û Zîlanê têbikoşin û bi ser bikevin.
GERÎLA WÊ BIKARIBE SERFIRAZIYÊ BI DEST BIXE
Eşkere ye ku ji bo pûçkirina êrîşa şerê taybet a topyekûn a rejîma faşîst û qirker divê em bi berxwedaneke topyekûn tevbigerin. Di vî warî de erk û berpirsyariya her kesî heye. Di her qadê de têkoşîn bi qîmet e. Têkoşîna li Tirkiye, Sûriye û Iraqê bi qasî têkoşîna li Kurdistanê watedar û bi qîmet e. Têkoşîna tevgera jin û ciwanan, serhildan, xebatên demokratîk û xebatên çandî bi qasî berxwedana gerîla bi qîmet in. Kî dikare çi bike, li ku be, divê bi her awayî şer bike. Tenê bi vî rengî berxwedana topyekûn a ku wê faşîzmê tine bike, dikare pêş bikeve. Lê her kes dikare li ber xwe bide, li her qadê berxwedan hebe, lê ev rastiyeke ku nayê nîqaşkirin hêza ku wê pêşengiya vê bike û di berxwedanê de serketinê misoger bike, berxwedana gerîla ye.
Di vî warî de Tevgera me ya gerîla dibe tevgereke ku li her çar parçeyên Kurdistanê belav bûye, her wiha tevgereke ku her ku diçe zêdetir xwe li derveyî Kurdistanê jî belav dike. Ji 40 salan zêdetir xwedî tecrubeyeke dewlemend e. Ji ber ku bi dersên vê kombûnê bigire, wê gerîlatiya serdema nû li her qadê bi hêz û serkeftî bi kar bîne. Serkeftina gerîla teqez li ser feraset û şêwazê ye. Di têgihiştinê de bi armanc, felsefe û prensîbên gerîla re dibe yek, bi nîşandana hesasiyet, disîplîn, rêxistinbûn û hêza fermandariya gerîla ya bi vî rengî wê gerîla ber bi serkeftinê ve bibe.
Rêber Apo her tim li ser feraset û şêwazê sekiniye û got ‘Em ne di şer de, di jiyanê de winda dikin’ û got, ‘Eger em dixwazin serkeftinên leşkerî yên mezin bi dest bixin, divê em di jiyanê de bi ser bikevin.’ Digot, em tevlî PKK’ê bibin û şer bi ser bikevin. Wî her tim tekez kir ku ‘serkeftin bi partîbûnê ve dibe.’ Di vî warî de ji bo ku li çiya, deşt û bajaran di asta ku faşîzmê tune bike de şerê gerîla pêş bixin, divê beriya her tiştî têkoşîna xeta bîrdozî û rêxistinî di nava xwe de bi bandor bimeşînin. Di vî warî de divê em di têkoşîna xeta bîrdozî û rêxistinî de bi ser bikevin. Ev têkoşîna çînayetî ye, têkoşîna zayendî ye, têkoşîna ruh e, perwerdekirina kesayet e. Bi gotineke din, tê wateya ku xwe li gorî armancên xwe perwerde bikin, hişyar bikin û wan bi dîsîplîn û birêxistin bikin. Di asta rêxistinî de divê bi hevrêyên xwe baş li hev bikin, li hev guhdarî bikin, ji hev hez bikin, qîmetê bidin hev û bi hev re biryaran bistînin û pratîkê di asta herî pêş de bikin. Divê pergala tîm û taxim di nav gerîla de bi awayekî bandor pêk bînin. Em dibêjin ‘tîm’ û ‘taxim’. Bi kêmanî divê em li gorî naveroka van têgehan tevbigerin. Têgehên ‘Tîm, taxim’ ne tenê di qada leşkerî de tên bikaranîn. Di spor, huner û siyasetê de jî tê bikaranîn. Ji bo ku bibin tîm an taximek, mirov pir bi kûrahî tên perwerdekirin. Ji perwerdehiya ferdî heta perwerdehiya kolektîf xebatek hevpar a dijwar tê kirin. Bi rastî, her kes hewlek mezin dide ku bibe endamê tîm an jî taximekê. Divê em van hemûyan bibînin û fêm bikin.
Di vî warî de divê em li her derê ku lê bin, di her kêliya jiyan û têkoşînê de pêwîstiyên serketin û serketinê, jiyana komun û xebata kolektîf, pêşengiya partiyê, 24 saetan nîşan bidin. Divê em xwe rast perwerde bikin. Ev xeta Kemal Pîr e. Weke tîm û taxim têkevin nav tevgerê û bi ser bikevin. Bi vî awayî xeta berxwedanê ya 14’ê Tîrmehê derket holê. Ma bi Çar Şoreşgeran serkeftina herî mezin a dîrokê bi dest nexistin? Em li rastiya Zîlan binêrin, ma hemû nirxên azadiyê û armancên azadiyê di yek kesî de ne? Ma kesayeta Zîlan di rih, hest û ramana xwe de weke bersiveke ji bo jinê ku bi zîhniyet û siyaseta desthilatdariya mêr a 7 hezar salan derketiye holê, jinbûna azad temsîl nekir? Ma rastiya hemû gelan, rastiya bindestan, rastiya jinê bi yek kesî nejiya? Yanî ger mirov xwe perwerde bike, xwe birêxistin bike, xwe di xeta Rêbertî û partiyê de perwerde bike û terbiye bike, wê ber bi têkoşînê ve bibe û tiştek tuneye ku nikaribe pêk bîne.
DIVÊ EM HÊ BÊHTIR LI SER XETA 14’Ê TÎRMEHÊ Û 30’Ê HEZÎRANÊ BISEKININ
Di vî warî de mirov dikare bibêje ku êrîşên faşîst-qirker zêde dibin. Qada şer berfireh bûye. Dibe ku erkên me mezin bûne, qadên têkoşînê zêde bûne û serkeftin bûye armancek bêdawî; lê hêz û îradeya me jî heye ku em van hemû tiştan bikin. Vaye xeta 14’ê Tîrmehê, xeta 30’ê Hezîranê; Xeta Kemal Pîr û Zîlan vê rastiyê îfade dike. Ger em bi rastî jî li ser xeta Kemal Pîr û Zîlan bi partî bin, bibin gerîlla, bibin gel, bibin neteweya demokratîk; em bi rêxistin bin, bi disîplîn bin, jiyana komunal û jiyana kolektîf li ser vê bingehê derbixin holê û pêş bixin, wê ti hêz nekare me têk bibe. Ew ê her erkî bi awayekî serkeftî pêk bîne û dijmin têk bibe.
Gerîlayeke ku bi vî rengî xwe perwerde kiriye û xwe birêxistin kiriye, pêşengek ku ewqas kolektîf bûye, di nava jiyana komînal de cih girtiye û fedaî bûye, bêguman wê di her karî de teqez serbikeve. Di vî warî de dibe ku erkên me mezin bûne û girantir bûne, lê divê em bizanibin ku em jî bi pêş ve diçin û mezin dibin, derfet û firsendên me zêde dibin, asta zanistiyê û ezmûnên me dewlemendtir dibe û em hêzek in ku em pêşde diçin û bihêztir dibin. Ji ber vê yekê, divê em ji dil bawer bikin ku her çendî em di xeta Apoyî de bibin milîtanek xurtir, di xeta 14’ê Tîrmehê û 30’ê Hezîranê de her ku em şoreşgeriya xwe û fedaîbûna xwe pêş bixin, tiştek ku em ser nexin û erkek ku em nikaribin pêk bînin namîne. Her ku em milîtaniyeke bi vî rengî bi pêş dixin, divê em bi xurtî bawer bikin ku em ê her wezîfeyê bi ser bixînin û divê di vê çarçoveyê de em bi xwe bawer bin.
Ji bo vê jî divê em zêdetir li ser xetê 14’ê Tîrmeh û 30’ê Hezîranê lêhur bin. Divê em zêdetir li ser taybetmendiyên Kemal Pîr û kesayeta Zîlan bisekinin. Divê em zêdetir lêkolîn bikin û li ser taybetmendiyên xeta milîtaniya Apoyî bisekinin. Divê em li ser xeta Rêbertî û şehîdan hîn bêhtir helwestek a rexnedayînê nîşan bidin. Li eniyan derfeta hevrêyan ne kêm in, asta wan a têgihîştinê ne lewaz e. Hevrêyên herî nû û biçûk jî niha bi qasî fîlozofekî tişt dizanin. Rastiyê baş dizanin, tiştên di pratîkê de diqewimin pir bi xurtî analîz dikin, dikarin rastî û nerastiyê ji hev derxin holê. Helbet divê em her dem zanîna xwe zêde bikin, lê pirsgirêk ne ji zanabûn ango nezanînê pêk tê. Bi rastî, bingeha xwe ji ber em zanînên xwe rast û têrker nakin pratîkê dertê holê. Derbaskirina vê mijarekî îradî ye karekî disîplînê ye. Rewşa bûyîna kesayeteke rêxistinkirî ye.
Rêber Apo digot, “Kesayetek azad, kesayeteke rêxistinkirî ye.” Ew kes e ku bi hişmendî û vîna xwe, jiyana xwe diyar dike ye. Ji ber vê yekê divê em li ser vê bingehê hişmendî û vîna xwe pêş bixin. Divê em bibin hêza ku tiştên ku em dizanin, nirxandinên me û biryarên ku em di wext û cîh de digirin, bi bandor bicîh bînin. Di vî warî de divê em hêza xwe ya takekesî tevlî rêxistinbûyînê bikin û xwe bigihînin rêxistina herî xurt. Divê em serweriya teknîkî ya dijmin, bi hêza xwe ya bîrdozî- rêxistinî paşve bixin û têk bibin. Ji ber vê yekê divê em enerjiya xwe rast bi kar bînin. Bi rastî, pirsgirêk ji vir tê. Helwestên takekesî, tevgerên ferdî, taybetmendiyên pergalê derbasnekirin, nêzîkatiyên bûrjûwazî, hest, helwest, bêxemî, bêhesasiyet, nêzîkatî û zîhniyeta ku ‘tiştek nabe’ û hwd. Dema ku ev nêzîkatî û tevger dibin yek û diherikin qada pêşengiyê, dibe xeteriyên herî cidî yên zerar dayînê. Em van taybetmendiyan kêm nebinin û wan biçûk nebînin; em hemû hewcedariyên rêxistinbûyîn, jiyana komînal û xebata kolektîf bêyî kêmasî pêk bînin. Em xwe li ser vê bingehê birêxistin bikin, li dijî helwest, tevger û hişmendiyên derdor ên ku zirarê didin pîvan û rêgezên rêxistinbûnê, bibin xwedî helwesteke rêxistinî û ji bo parastina xetê têbikoşin. Em wan paşguh nekin, çavê xwe ji wan re negirin, tehemula wan nekin. Em ji bîr nekin ku têkoşîna siyasî-leşkerî ya li ser xeta serketinê dimeşe encax bi sekneke xeta îdeolojîk-rêxistinî ya serketî dikare derkeve holê û encam bigire.
Di vî warî de destpêka her tiştî li ser bingehê meşandina têkoşîna partîbûn, têkoşîna îdeolojîk-rêxistinî û meşandina têkoşîna ref û zayendî em ê têkoşîna rêxistinî û îdeolojîk pêş bixin. Em ê pêşengiya partî û gerîla, xebata jiyana komunal û kolektîf bigînin lutkeyê. Teqez asta serkeftinê ev e. Ev yek jî bi têkbirina nefsê xwe, li ser uslub, tevger û zimanê xwe baldar bûyîn pêkan e. Mîlîtanên şoreşger derdora xwe ji xwe dûr nake. Berovajî her tim dikêşe xwe, timî ya rast nîşa dike û pêşengiyê jê re dike. Hakî Kareran, Mazlûm Doganan û Mahsûm Korkmazan wisa bûn. Bêrîtanan, Zîlanan, Nûdayan, Sarayan û Delalan jî wisa bûn. Tenê ji ber ku zehmetî dikişandin, derdora xwe ji xwe dûr nedikirin û zehmetî bi wan nedidan kêşan. Her tim hêz û piştgirî didan derdora xwe û timî çareserî ji pirsgirêkên wan re didîtin. Mîlîtanên pêşeng ên Apoyî wisa ne. Şoreşgeriya pêşeng wisa pêş dikeve û bi vî rengî pêk tê. Dersa herî bingehîn ku em ji xeta 14’ê Tîrmehê û 30’ê Hezîranê derxînin, ev e. Wê demê ne mijara gotinê ye ku mirov nekare fêm bike çi rast e yan ji şaş e. Qasî pêşketina demê ku em têde ne, di aliyê dîrokî de fêmkirin encex bi mîlîtaniyek wiha pêkan e.
Weke civaka hemû hevrêyan, em di asta herî jor de di zanebûna vê de ne. Em ê xwe li ser xeta Rêbertî û şehîdan perwerde bikin, rêxistin bikin û ti astengî li pêşiya vê yekê tune ye. Ya dimîne, ji hewldana me re dimîne. Ji vê yekê re dimîne ku em têkoşîna hundirîn, ref û zayendê rast û bi bandor bimeşînin. Dema me ev yek pêk anî, dîktatoriya faşîst çi bike bila bike, hêzên modernîteya kapîtalîst û taîfeya hevkar çawa tev digere bila tev bigere, pêşengiya şoreşgerî xwedî wê hêzê ye ku di her şert û mercî de ya rast bibîne û têbikoşe. Mîlîtaniya serkeftî ya vê dema ku em têde ne jî, teqez wê wisa be.
Li ser vî bingehî di salvegera şehadetên wan de, em car din hevrê Hayrî, Kemal, Akîf, Alî û Zîlan bi rêzdarî û minetdarî bi bîr tînin. Em bang li hemû hevrêyan dikin ku bi ruhê 14’ê Tîrmehê û 30’ê Hezîranê û bi xeta serkeftinê xwe perwerde bikin û wezîfeyên di dema pêşiya me de mîna rastiya hevrê Zîlan û Kemal Pîr li ser xeta serkeftinê pêk bînin. Divê bibin mîlîtanên wisa.”
