KJAR li ser Serhildanên Rojhelat daxûyaniyek da ” Em vek KJAR van geşedanan bi rengê têkoşîna demokratîk bi nav dikin û bang li hemû kesên alîgirê demokrasiyê û azadiyê dikin ku di nav vî agire serhildanê de cihê xwe bigirin “
NAVENDA NÛÇEYAN – NÛÇE CIWAN
KJAR Ê got :”sala 2018’an ji bo gelê Kurd wê bibe saleke zêdetir berxwedan û têkoşîn ê ”
‘ÎRAN NIKARE PÊŞÎ LI DAXWAZA AZADIYÊ BIGIRE’
Tevgera Jinê ya Rojhilatê Kurdistanê KJAR’ê di daxuyaniya xwe de diyar kir ku wan 2017 li pey xwe hiştinee ketine saleke nû ya têkoşîn û şoreşê, sersal di serî de li Rêberê Gelê Kurd Abdullah Ocalan, gelê Kurd û hemû mirovahiyê pîroz kir û got ew hêvî dikin 2018 ji bo Kurdistanê û hemû dinyayê bibe sala azadiyê. KJAR’ê di daxuyaniyê xwe her wiha diyar kir ku ew bi hurmet hevrêyên xwe yên 2017’an şehîd bûne bi bîr tînin.
KJAR’ê bal kişande ser sala 2017’an, diyar kir ku sala 2017’an saleke tije têkoşîn û berxwedan bûye, hem li Kurdistanê, hem li Rojhilata Navîn û dinyayê geşedanên girîng rû dane, bi Têkoşîna Azadiyê ya bi Rêbertiya Gelê Kurd Abdullah Ocalan, ku kete sala 40’î gelê Kurd gelek serkeftin bi dest ve anîne û şehîdên xwe yên ku di van serkeftinan de xwedî roleke giring in bi soza berxwedanê bi rê kirine û li Bakur, Rojava, Başûr û Rojhilat li dijî dîktatorî û faşîzmê têkoşîn geş kirine.
KJAR’ê bi berdwamî diyar kir ku li dijî hemû fişar, zext û zordariyan xet û têkoşîna azadî, demokrasiyê ya gelan bi ser ketiye û xeta têkoşîn û berxwedanê ya li tevahiya Kurditanê li Rojhilatê Kurdistanê jî derketiye holê, li dijî kirinên faşîst û înkarê yên dewleta faşîst a Îranê gelê Rojhilat gelek caran li ber xwe daye û serî hildaye, ku 2017 ji bo gelê Rojhilat, bi taybetî ji bo jinê bûye saleke hem dijwar û hem jî berxwedanê û dewleta Îranê weke her carê 2017’an jî li dijî Kurdan polîtîkayên xwe yên înkar û îmhayê, şikandina vînê û dûrxistina Kurdan a ji azadiyê domandiye; hewl daya ku aboriya Kurdistanê tine bike, civakê marjînalîze bike, fihûşê berbelav bike, pişaftina çandî bike û bi polîtîkayên sîxûriyê hewl daye ku gel bipirnisîne, ku tiştên li Kirmaşanê ya bi erdhejê kavil bûyî encama van polîtîkayan e lê rejîma Îranê her çendî ev polîtîkayên xwe yên faşîst domandibin jî nekariya Kurdan ji daxwaza azadiê dûr bixîne û sedema êrîşkariya rejîma Îranê jî ev e.
‘ENCAMA SIYASETA ÇELEXWEHRÎ Û GEMARÎ’
KJAR’ê bal kişande ser wê xalê ku hişmendiya rejîma Îranê ne tenê li dijî Kurdan e, li ser hemû gelên Îranê heman polîtîkayê dide meşandin û rêça dewletê ya Îranê li ser wê ava bûye ku civakê ji civakîbûnê derbixe; civakê bi birçîbûn, zayendî, bê polîtîkayê, bê perwerde û bi dînparêziyê terbiye dike, hewl dide ku mekanîzmayên berxwedanê yên civakê biqedîne, bi karekterê xwe yê klasîk ê netew-dewletiyê hatiye kodkirin ku yê ne jê be tine bike û bi vê sedemê jî beşê civakî yê ku herî pir êrîşê bi ser de dibe û dixwazin kontrolê li ser bike jin û ciwan in.
KJAR’ê bi berdewamî got rejîma Îranê bi êrîşa li ser jinê dixwaze exlaq, wijdan, şaneya raçînkî bikuje, bi êrîşa li ser ciwanan jî dixwaze siberoj, enerji û hêla muxalîf a civakê marjînalîze bike, li ser ser xwepêşandanên gel ên van çend rojên dawî yên li Îranê û Rojhilatê Kurdistanê jî got, ‘’Protestoyên ku ev çend roj in li Îranê û Rojhilatê Kurdistanê didomin, pêl bi pêl belav dibin, ev protestoyên dijî pergalê encama siyaseta çelexwehrî û gemarî ne.’’
‘DIVÊ BI AQIL Û PÊŞENGIYA JINÊ TÊKOŞÎN WERE DAYIN’
KJAR’ê bi domdarî got di dîroka Rojhilatê Kurdistanê û Îranê de cihê tevgerên berxwedaniya gel, rêxistiniyan a li dijî rejîmên dîkta heye û serhildanên ku niha li Îranê û Rojhilat dibin jî berdewamiya vê rêça berxwedaniyê ne; çalakiyên ku destpêkê ji ber sedema krîza aborî dest pê kirin piştî ku daxwazên siyaseta demokratîk derketin pêş bûye xwedî karekterekî cuda û got, ‘’Ev çalakiyên ku bi pêşengiya jinan li dijî kirinên neheq ê pergala dewletî bi tevlêbûna her kesî derketin holê têkoşîna demokrasiyê ya gel e. Em KJAR van geşedanan bi rengê têkoşîna demokratîk bi nav dikin û bang li hemû kesên alîgirê demokrasiyê û azadiyê dikin ku di nav vî agire serhildanê de cihê xwe bigirin. Helbet pir watedar û gaveke rast e ku ev serhildanên gel bi pêşengiya jinan dest pê kiriye, nerehetiya li dijî pergalê pêşî ji hêla jinan ve hatiye vegotin û daxwazên civakê bi aqilê jinê û bi nasnameya wê derketiye holê. Ji ber ku di nav vê pergalê de ên ku herî pir neheqî li wan tê kirin em jin in. Di dîrokê de jî jinan şoreşa Fransayê dane destpêkirin û pêşengî ji pêvajoya dîrokî re kirine. Li dinyayê dema ku mirov li têkoşînên gel dinere her demê em dibînin ku jin li eniyên pêş in. Ji dîrokê ta niha aqil û dilê jinê li ser karakterê aqil û dilê civakê mohra xwe daniye û niha jî li Îranê û Rojhilat, di serhildanan de jin bi berxwedaniya xwe yeka dî li vê zêde dikin.
KJAR’ê bi domdarî bal kişande ser giringiya rêxistiniya jinê û got, ‘’Jina rêxistinî tê wateya civaka rêxistinî. Ev nasnameya têkoşîna demokratîk a gel e, ji bo serkeftinê bivenevê ye. Ev jî rastiyek e ku heta karakterê guherî yên li Rojhlilat û Îranê derketî holê heeke bi nasnameya resen a jinê neyê strandin serfiraziya rasteqîn dernakeve holê. Ji bo vê jî divê hemû jin, hêzên rêxistinî yên jinê bi vê rastiyê tevbigerin û li dijî neheqiyan dengê xwe bikin yek.’’
‘LI ŞÛNA HÊVIYA JI DEWLETÊ XWERÊXISTINÎ’
KJAR’ê li ser helwesta dewleta Îranê ya li dijî çalakiyên gel jî got helwesta dewleta Îranê ya li dijî çalakiyên gel weke helwesta klasîk a dewletên dîktator e ku ji nedîtî ve tê û bi zext û zordariyê, bi polîtîkayên komkujiyê dixwaze ser bigire û civakê bêdeng bike û domand, ‘’Helwesta wê ya li bara daxwazên demokratîk kuştin e. Bersiva dewleta Îranê ya ji bo daxwazên demokratîk her demê wiha bûye. Komkujiya li Lorîstanê ya bi destê dewletê berdewamiya vê polîtîkayê ye. Şehîdên dema çalakiyan divê weke şehîdên demokrasiyê werin navandin û geşkirina têkoşînê peywira her kesî ye. Pênasekirina tiştên ku dibin a bi rengê navtêdana hêzên derve, an jî pênasekirineke jirêzê bi armanca şîlokkirina helwesta gel e.
Bi pozîsyoneke wiha ne ku ew bi xwe jî ji gotinên xwe bawer nakin. Di rewşên wiha de li şûna ku mirov ji dewletê tiştekî hêvî bike, helwesta herî rast ew e ku gel li ser rêxistiniya xwe û hêza têkoşîna xwe ava bike. Ji bo Îranê û Rojhilatê Kurdistanê tekana rêya felatê yekîtiya demokratîk a gelan e. Ji bo ku hemû gelên li Îranê dijîn li siberojên azad û demokratîk bikaribin bi hev re bijîn weke dermanê faşîzmê mirov yekîtiya demokratîk a gelan ava bike. Ji bo vê jî divê mirov têbikoşe, li dijî nêzîktiya civaka yek ziman, yek çand, yek nasname helwesta xwe diyar bike. Jin divê bi pêşengiya têkoşîna demokratîk rabin, bi rêxistiniyeke hê geştir divê siyaseta demokratîk bidin rûniştiandin.’’
‘EM Ê SALA 2018’AN BIKIN SALA AZADIYÊ’
KJAR’ê di daxuyaniya xwe de herî dawî diyar kir sala 2018’an ji bo gelê Kurd wê bibe saleke zêdetir berxwedan û têkoşîn û Rojhilatê Kurdistanê jî wê weke berê bibe parçeyek ji têkoşîna mezin û got, ‘’Di vê sala nû de em KJAR sond dixwin ku têkoşîna azadiyê ya Rojhilatê Kurdistanê geştir bikin û ji bo ku sala 2018 bibe sala azadiyê em bang li jinên Rojhilat dikin ku tevlî têkoşîna azadiyê bibin. Em biryardariya ku 2018’an bikin sala azadiyê ya Rêber Apo û Kurdistanê ji her demê zêdetir dijîn.’’
İran ve Rojhilat’taki eylemlere ilişkin açıklama yapan KJAR, “KJAR olarak yaşanan bu gelişmeleri demokratik bir mücadele olarak tanımlıyor ve demokrasiden ve özgürlüklerden yana herkesin bu isyan ateşinde yer alması gerektiğini vurgulamak istiyoruz” dedi
HABER MERKEZİ – NÛÇE CIWAN
İran ve Rojhilat’taki eylemlere ilişkin açıklama yapan KJAR, “İran ve Rojhilat’ta yaşanan gelişmeleri demokratik bir mücadele olarak tanımlıyor, demokrasi ve özgürlüklerden yana herkesin bu isyan ateşinde yer alması gerektiğini belirtiyoruz” dedi.
“2018 yılı direniş ve savaşım vereceği bir yıl olacaktır”
Doğu Kürdistan Kadın Hareketi KJAR adına yapılan yazılı açıklama şöyle:
“2017 yılını geride bırakırken 2018 yılıyla birlikte yeni bir mücadele ve devrim yılına giriyoruz” denilerek şu ifadeler yer verildi, “Başta önderliğimiz Rêber APO olmak üzere Kürt halkının ve tüm insanlığın yeni yılını kutlarken, 2018 yılının Kürdistan ve dünya için özgürlükler yılı olmasını umut ediyoruz. Kürdistan özgürlük mücadelesinin direniş çizgisi temelinde 2017 yılında şehit düşen tüm yoldaşlarımızı saygıyla anıyoruz.
2017 yılı tüm Kürdistan’da büyük bir mücadele ve direniş yılı oldu. Bu yıl içerisinde hem dünyada, hem Ortadoğu’da, hem de Kürdistan’da önemli gelişmeler yaşandı. Reber APO öncülüğünde Kürdistan’da 40. yılına giren özgürlük mücadelesiyle Kürt halkı büyük kazanımlar ve başarılar yaşadı. Aynı zamanda bu başarılarda büyük rol sahibi kahramanca şehadetler de yaşadı ve bu büyük şehitlerini direniş sözü vererek sonsuzluğa uğurladı. Kürt halkı Rojava’da, Bakur’da, Başur’da, Rojhilat’ta diktatörlükler, faşizm karşısında güçlü mücadeleler verdi. Tüm baskılara, saldırılara karşı kazanan, başaran halkların demokratik, özgürlükçü çizgisi ve mücadelesi oldu. Kürdistan da bu gerçekliğin merkezlerinden biri oldu. Kürdistan’ın genelinde yaşanan bu mücadele ve direniş çizgisi Rojhilate Kürdistan’da da açığa çıktı. İran devletinin faşist ve inkarcı uygulamalarına karşı Rojhilat halkı birçok Rojhilat kentinde anlamlı direnişler ve serhildanlar gerçekleştirdi. 2017 yılı Rojhilate Kürdistan halkı ve özellikle kadını açısından hem zorlu hem de direniş dolu bir yıl oldu. İran devleti her zaman olduğu gibi bu 2017 yılında da Kürt halkı karşısındaki inkar ve imha zihniyeti temelindeki irade kırma ve Kürtleri özgürlükten vazgeçirme politikalarına devam etti. Kürdistan’ı ekonomisizleştirme, toplumsal olarak marjinalleştirme, fuhşu yaygınlaştırma, kültürel yozlaşma, ajanlaştırma politikaları ile halkı sindirmeye çalıştı. Deprem felaketi ile harap olan Kirmanşan’da bugün yaşananlar bu politikanın sonucudur. Ancak şu bir gerçektir ki İran rejimi ne kadar bu tarz faşizan politikaları uygularsa uygulasın Kürtlerin özgürlük istemlerinin önüne geçememektedir. Bu kadar saldırgan olmasının sebebi budur.
‘Çarpık ve kirli siyaset sonucu’
Elbette ki bu dikta zihniyet sadece Kürt halkı karşısında değil, tüm İran halkı karşısında uygulanan bir politikadır. İran devlet geleneği toplumu toplum olmaktan çıkarmak üzerine kurulu bir devlet sistemidir. Toplumu açlıkla, cinsiyetçilikle, politikasızlıkla, eğitimsizlikle, dincilik ile terbiye etmeye çalışmaktadır. Toplumsal direniş mekanizmalarını bitirmeye çalışmaktadır. Bir ulus devlet klasiği olarak kendinden olmayanı yok etmek üzere kodlanmış bir devlettir. Bunun için en çok saldırdığı ve denetim almak istediği kesim toplumun temel bileşeni olan kadınlar ve gençlerdir. Kadınları hedef alarak toplumun ahlakını, vicdanını, kök hücresini etkisizleştirmek isterken, gençler ile toplumun geleceğini, enerjisini, muhalif yanını marjinalleştirmek istemektedir. Devlet iktidarına her anlamda evet diyen, sorgulamayan, karşı koymayan sürü gibi bir toplumun oluşması için toplum mühendisliği yapmaktadır. İran rejiminin bu antidemokratik ve baskıcı devlet politikaları sonucu bu gün İran’da demokrasi sorunu vardır. Kadınların özgürlük sorunları çok büyüktür, bu durum erkek için de büyük bir sorundur. Ekonomik olarak toplum fakirleşmiştir. Eğitim sorunu vardır, siyaset tek yönlüdür, anti demokratiktir, milliyetçidir, dincidir. Tüm bunlar artık toplumun dayanamayacağı bir hale gelmiştir. Birkaç gündür İran ve Rojhilate Kürdistan’da devam eden ve dalga dalga yayılan sistem karşıtı halk protestoları bu çarpık ve kirli siyasetin bir sonucu olarak ortaya çıkmıştır.
‘Kadın aklı ve öncülüğüyle mücadele verilmeli
Rojhilatê Kürdistan ve İran tarihten bu yana direnişçi halk hareketlerinin, örgütlenmelerinin olduğu, dikta rejimleri karşısında mücadele geleneğinin açığa çıktığı bir coğrafyadır. Bu gün İran ve Rojhilat’ın önemli merkezlerinde yaşanan halk serhildanları bu geleneğin bir devamıdır. İlk başta ekonomik kriz karşısındaki tahammülsüzlük sonucu başlayan bu eylemler, artık taleplerin demokratik siyasetin oluşumuna dönük taleplerin öne çıkmasıyla birlikte farklı bir karakter kazanmaya doğru gidiyor. Kadınlar öncülüğünde başlayan ve devlet sisteminin haksız uygulamalarından rahatsız olan herkesin katıldığı bu eylemler halkın demokrasi mücadelesidir. KJAR olarak yaşanan bu gelişmeleri demokratik bir mücadele olarak tanımlıyor ve demokrasiden ve özgürlüklerden yana herkesin bu isyan ateşinde yer alması gerektiğini vurgulamak istiyoruz.
Elbette ki bu halk serhildanlarının kadınlar öncülüğünde başlaması, sistemden yana rahatsızlığın ilk olarak kadınlar tarafından ifade edilerek, toplumun taleplerinin kadın aklı ile kimlik kazanması oldukça anlamlı ve doğru bir adımdır. Çünkü bu sistem içerisinde en çok haksızlığa uğrayan biz kadınlarız. Tarihte de Fransız devrimini kadınlar başlatmış, devrimsel bir sürece öncülük yapmışlardır. Dünyadaki tüm halk mücadelelerine baktığımızda kadınları her zaman ön saflarda görüyoruz. Tarihten günümüze kadın aklı ve yüreği toplumsal aklın ve yüreğin karakterinde belirleyici olmuştur. Şu an İran ve Rojhalat’ta yaşanan serhildanlarda yer alarak tarihsel kadın direnişçiliğine bir yenisini ekliyorlar. İranlı ve Rojhilatlı kadınlar açısından yaşanan eylemler sistemin kadın kırımı politikalarına karşı durmada büyük bir zemin oluşturabilir. Sürekli ölümler ile anılan kadınlar olmaktan çıkarak, direnen ve mücadele eden kadınlar olarak öne çıkmak direnen her kadının hakkıdır. Bu açıdan kadınlar için büyük bir fırsat doğmuştur. Kadınlar mevcut pozisyonlarına politik bir kimlik kazandırma, bir kesimle sınırlı kalmayıp, tüm kadınların bu direnişe katılmalarını sağlamak için kesinlikle örgütlenmelidirler. Örgütlü kadın örgütlü toplum demektedir. Demokratik halk mücadelesinin kimliğidir, başarının olmazsa olmazıdır. Şu bir gerçektir ki İran ve Rojhlatê Kürdistan’da açığa çıkması muhtemel değişimin karakteri özgün kadın kimliği ile yoğrulmadığı müddetçe gerçek bir zafer olamaz. Bu yüzden tüm kadınlar ve kadının örgütlü güçleri bu gerçeklik ile hareket etmeli, haksızlıklar karşısına tek ses olmalıdır.
‘Devlet beklentileri yerine öz örgütlenme’
İran devletinin yaşanan halk eylemleri karşısındaki tavrı diktatör devletlerin görmezden gelen ve her şeyin üstünü kapatmaya çalışan baskıcı ve katliamcı politikalar ile klasik tavrının ötesine geçmemektedir. Toplumu susturmak istemektedir. Demokratik taleplere karşı verdiği tavır öldürmek ve katletmektir. İran devletinin demokratik taleplere cevabı her zaman bu şekilde olmuştur. Loristan’da devlet eliyle yaşanan katliam bu politikaların bir devamıdır. Eylemler sürecinde yaşanan kayıpları demokrasi şehitleri olarak tanımlamak ve mücadeleyi yükseltmek herkesin görevidir. Yaşananları dış güçlerin kışkırtması olarak açıklamak ya da basit birkaç tepki olarak tanımlayarak halkın tepkisini muğlaklaştırmaya çalışmaktadır. Öyle bir pozisyondadır ki kendi söylediğine kendisi de inanmamaktadır. Bu tür zamanlarda devletten beklenti içinde olmaktan ziyade en doğru tutum halkın kendi öz örgütlenmesine ve gücüne dayanarak ve kendi ayakları üzerinde duran bir halk mücadelesinin yaratılması olacaktır. İran ve Rojhilatê Kürdistan için tek çıkış yol halkların demokratik birliğidir. İran’da yaşayan tüm halkların demokratik ve özgür yarınlarda buluşması için yapılması gereken faşizmin dermanı olan halkların demokratik birliğini inşa etmektir. Bunun için mücadele etmek, tek dilli, tek kültürlü, tek kimlikli toplum yaklaşımına tavır koymak gerekmektedir. Kadınlar demokratik birlik mücadelesinin öncülüğünü üslenmeli, daha da güçlü bir örgütlenme ile demokratik siyaseti oturtmalıdırlar.
‘2018’i özgürlük yılı yapacağız’
2017 yılı başta da belirttiğimiz Kürdistan açısından faşist devletçi zihniyete karşısında mücadele ve başarıyla geçen bir yıl oldu. 2018 yılı Kürt halkı için daha da fazla direniş ve savaşım vereceği bir yıl olacaktır. Rojhilate Kürdistan’da bu büyük mücadelenin bir parçası olmaya devam edecektir. Yeni bir yıla girerken KJAR olarak Rojhilate Kürdistan’da özgürlük mücadelesini daha da güçlendireceğimizin sözünü veriyor ve Rojhilatlı kadınları 2018 yılını özgürlük yılı yapmak için mücadele saflarına katılmaya davet ediyoruz. 2018 yılını Rêber APO’nun ve Kürdistan’ın özgürlük yılı yapacağımızın kararlılığını her zamankinden daha fazla yaşıyoruz.”
