HABER MERKEZİ
Gençlik sistemin en çok üzerinde tartıştığı, yoğunlaştığı, örgütlemeye çalıştığı ve her şeyden önemlisi kendi denetimine almak istediği en aktif ve dinamik kesimdir. Neden sistemin gençlik üzerinde bu kadar durduğu düşünülürse, öncelikle gençliğin içinde bulunduğu potansiyele bakmak şart olur.Çünkü gençlik dinamiktir, enerjiktir, yerinde durmayan atomik parçacıklar gibidir.
Kalıplaşmış düşünceleri yoktur. Bundan dolayı da gelişmeye açıktır. Sürekli üretir, hızlı öğrenmeye yatkındırlar. Sorgulamaktan korkmazlar ve en iyiyi arama çabası içerisinde olurlar. Yani gençlik kısa ve öz itibariyle bir ateş topu gibidir. Eğer doğru yaklaşılırsa aydınlık verir, zihinsel alanda büyük gelişmelere yol açar. Ama bunun tersi bir durum söz konusu olursa da gençlik sistemi yakar, geriye külleri bile kalmaz.
Bu kadar güçlü bir potansiyel neden günümüzdeki siyasetin gündeminde yoktur? Çünkü siyasetçi olarak geçinenler, meydanlarda boş vaatlerde bulunanlar sadece iktidarlarının, koltuklarının ömrünü uzatmanın derdindedirler. Kendi küçücük dünyaları dışında görebildikleri herhangi bir şey yoktur. Toplumun tüm kesimlerinin özellikle gençlik, kadın ve çocukların maruz kaldıkları uygulamalar, yaşam standartları, günlük olarak yüz yüze kaldıkları sorunlar siyasetçilerin ilgi alanına girdiği konular değildir. Ezilen bu kesimlerin yapılan haksızlıklara karşı vicdani ve ahlaki olarak da olsa karşı koyma durumları olmaktadır. İşte bundandır ki günümüz demogoklarına, ağzı boş laf yapan siyasetçilerine, yüreği adalet ve özgürlükten yana çarpan gençlik ters düşer. Genelde siyaset yapanlar ve kendilerini siyasetçi sananlar gençlik sınırını çoktan aşmış insanlardır. O yüzden siyaseti sadece kendi işleri olarak görürler.
Ekonomik olarak kalkınmış, belli bir düzey yakalamış fakat insan hak ve temel özgürlüklerini sağlamada geri kalmış ülkelerde genç insan bulamazsınız. Genelde göz önünde olanlar orta yaşlı olanlardır. Bunlarla da ne yaşam standartları yükseltilebilir ne insan hak ve özgürlüklerinde bir ilerleme sağlanabilinir. Çünkü onların ezber mantığı vardır ve bunu asla bozmak istemezler. Bütün bu gerçeklikler gençleri rahatsız etmelidir. Geleceğinizi bunların eline bırakmamalısını. Evet, tüm bunları yaşayan, gören ve çözümleyebilen ve belli bir düzeye ulaşan her gencin içinde büyüttüğü bir isyan tohumu vardır. Olmalıdır. Ve atmak istediği bir çığlık… Sistemin parçalara ayırdığı, birbirini duyumsamasını, hissetmesini istemediği gençlik, birbirine her zamankinden daha fazla yakınlaşarak, birbirine kenetlenmelidir. Ve birbirine ulaşmak için sınırların ötesinden birbirine uzanmalı ve sıkı sıkıya sarılmalıdır.
Gençlik hareketleri olarak, kirletilmiş ve çıkarlar zemini olarak kullanılan siyasetin rengini ve özünü değiştirebilmek için ilk adım olarak siyasetin içerisinde yer almak gerekiyor. Toplumları kendisi olmaktan çıkartan ve irade gerçekliğini yok sayan bu sistem zihinlere o kadar kolay yerleşmediği gibi kolay da çıkmayacaktır. Bu gerçekliği değiştirecek olan güçlerden biri de gençliktir. O yüzden siyaseti kendi işi olarak görenler gençlerden korkarlar. Gençlerin içinde bulunduğu özgür düşünce ve ruh yapısı, köleleştirilmiş ruhların özgürlük anahtarları olacaktır. Gençlik toplumun alacakaranlıklar da yolunu gözlediği özgürlük şafağıdır.
Toplumun bu kadar umutlarını üzerinde büyüttüğü, kendi geleceği olarak gördüğü gençliğin yaşadıkları ve yaşananlar karşısında bu kadar kayıtsız ve sessiz kalması hazmedilebilinir mi? Sistem zihinsel olarak gençleri uyuşturuyor. Örnek, eğer bir genç üniversite sınavını kazanamazsa kendini işe yaramaz, gereksiz gibi görüyor ve bu bilinçaltı ile kendini yaşamdan tamamıyla soyutluyor. Bedeni genç, yüreği yaşlı biri gibi yaşamaya başlıyor. Bu durum gençlerin farklı bir psikolojiye girmelerine neden oluyor ve bu da tamamıyla sistemin işine yarıyor. İkinci nokta ise çalışan gençliğin önüne öyle büyük çıkmazlar konuluyor ki onları sadece çalışabilecek birer köle ve basit- ucuz iş gücü olarak görüyorlar. Çok iş, az para ile gençleri ellerinde tutmaya çalışıyorlar. Tehdide bakın! ‘eğer sen isyan edersen senin gibi çalışmak isteyen ve senden daha az para isteyen insan çoktur’ diyor ve ardından şunları sıralıyorlar ‘ ,bakman gereken bir ailen vardır, eğer sen çalışmazsan o yaşlı annenle babanı mı çalıştıracaksın’ gibi gençlerin en hassas olan noktalarına dokunuyorlar. Burada gençliğin en belirgin özelliklerinden biri olan isyan ve başkaldırıyı sindirmeye çalışıyorlar. Genelde böyle yetişmiş gençler neden isyan edemiyorlar? Böyle bir gençliği çok rahat idare edebilirsin. Zaten bezgindir, bir beklentisi yoktur. İsyan edecek gücü kalmamıştır. Bu da ikinci bir özelliktir. Üçüncüsü ise gençliğin merak ettiği birçok şey vardır. Bu da bağımlı madde satıcıları için paha biçilmeyecek bir yem olmalarına yol açmaktadır. Merakla ve öyle bir istekle anlatırlar ki genç de bunu dener. Bir, iki ve üç derken artık bağımlısı olmuştur. Bu insan sadece o bağımlı maddeye ulaşmak için çabalar, toplumu düşünecek, siyaset içinde yer alacak bir durumu yoktur. Zaten o tür şeylere karşı boş ve anlamsız bakar. Bu da sistemin istediği bir tiplemedir. Bir diğer tipleme ise kapitalist modernitenin mevcut gerçekliğinin bilincinde olmayan kesimdir. Sistem bu kesime ne verirse onu alır. Gençlerin ufuklarını daraltmak ve onları küçücük dünyalara hapsetmek için moda adı altında her gün yeni şeyler üretmekte ve gençleri sadece buna odaklanmaya itmektedir. Kapitalist modernite kendi mallarını pazarlayıp satabilmek için kadınlar kadar gençleri de kullanmaktadır.
Son olarak saydığımız gençlik tiplemelerinden ayrı olarak sistemsel gerçekliğe isyan eden bir kesim de demokratik, eşit ve özgür yaşam için mücadele eden gençlik kesimidir. Bu kesim bilinçlenmiş, belli bir inanç ve ideolojik gruba dahil olmuş ve inancı doğrultusunda arayışlarına yön vermiş bir gençliktir. İnançları uğruna gözünü kırpmadan ölümü kucaklayabilecek yiğitlik ve cesarete sahiptirler. Ve bu gençlik kesimi gittikçe büyüyor, ‘68’lerin mücadele geleneğinden kopmadan inançlı adımlarla özgürlüğe doğru yol alıyor. Daha fazla örgütlülük, mücadele, arayış, isyan ve yaşanılması gereken özgür bir gelecek yaratma peşindedirler. Ezilen halkların ve toplumların gerçek umut ışıkları olanlar da onlardır. İmkansız diye bir şey yoktur. Bunu yaratan sistemin ta kendisidir. Gençlik her kesimden insanla iletişim kuracak bir potansiyele sahiptir. Parçalanmış bütün gençliği bir araya getirebiliriz. Gençliği kullanmak isteyenlere karşı isyan edecek ve onları bu isyanlarınızla yola getirecek gücümüz var. Yeter ki kendimize güvenelim ve inanalım. Herkes nasıl hareket edebileceğini bilecek bir iradeye sahiptir. Sistemin ezen, yok sayan, asimile eden, gerçekliğine karşı yekvücut olmak bizleri amaç ve gayelerimize ulaştıracaktır.
Evet, gün, gençliğin günüdür! Bu var olan sistemsel gerçekliğe dur diyebilecek bizleriz. Yaşanılası özgür, eşit ve demokratik bir yaşam yaratabilecek bizleriz. Çünkü bizler umuduz.
Bu yüzden gençlik isyandır diyoruz.
Sistemi durdurabilecek, geri adım attırabilecek güç gençliktir diyoruz.
Dîcle Hatay
