HABER MERKEZİ- PKK Merkez Komite üyesi Dilzar Dilok’un kaleminden
“Dünya insanlığı şehir, devlet ve sınıf üçlüsü oluşturulduğundan beri savaşlara sahne oldu. Bugün içinde olduğumuz 3. Dünya Savaşı da, kadınlara ve toplumlara karşı yürütülen bir savaştır. Önderliğimizin önemle ve özellikle belirttiği gibi, kadın sadece ve sadece kendisinin olmalıdır ve bunun için de kendini savunması gerekir. Öldürülmekten kurtulmak için kendini savunması gerekir. Anlamlı yaşaması ve bu yaşamı kadın değerleriyle inşa edebilmesi için kendini savunması gerekir. Bu anlamda KJK ve PAJK’ın Nisan ayında ortak bir deklarasyonla tüm kadınları, kadın örgütlerini, öz savunmayı örgütlemeye, kadın devrimini büyütmeye ve başarmaya çağırması, anlamı büyük olan bir eylemdir.
3. Dünya Savaşı süreci, kriz üretme, toplumlara bu inşa edilen krizlerin bedelini ödetme ve hegemonyayı yerelde kurumsallaştırma sistematiğidir. Kriz yaratıp çözme söyleminde bulunmadır. ABD’nin “demokrasi getirme” amacıyla Irak’a, Afganistan’a gidişi böyledir. Aslında güncel bir örnek vermek daha iyi olur. Soykırımcı Türk devleti kurumlarıyla birlikte, sistematik faşist uygulamalarıyla Kürt halkına karşı soykırım uyguluyor. Kurdistan doğasından, kaynaklarından üretilen enerji Kürtlere verilmiyor, elektrik direklerinden kaynaklandığı rapor edilen yangını çıkaran kendisi, yangını söndürmeye gelmeyen kendisi, -ki bir hafta önce Çanakkale orman yangını için çok fazla güç-imkan devreye konulmuştu ki doğruydu- yangını söndürmeye gelenleri alana almayan, yolları kesen kendisi, insan-hayvan-canlı ölümlerini seyreden kendisi iken üstüne bir de gidip taziyede oturmak isteyen de kendisi. Kuşkusuz Kürtler kurtla yiyip çobanla ağlayan kılıf değiştirmiş kurtları artık tanıyor. Halkımız bir güzel valiyi, jandarmayı taziye yerinden kovdu. Kapıdan son kişi de çıkana kadar tüm öfkesini ortaya koydu. 3. Dünya Savaşı bu mantıkla çalışıyor, kriz çıkarıp istikrarsızlık yaratıp kendini istikrar yaratıcısı-mimarı gibi gösteriyor. Sonra da çekildiğinde ortada enkaz kalıyor. Afganistan’dan ABD çekildikten sonra ortaya çıkan insan manzaraları dünya insanlık tarihinin, özgürlük hareketlerinin unutamayacağı bir tablo açığa çıkardı. Ki bedelini de en fazla kadınlar ödüyor.
Yaşamın her alanı bu krizlerin kendini var etme alanına dönüştürüldü. Doğa talanı ekolojik sorunları büyütüyor. Zenginlerin daha zengin edilmesi, sınıfsal uçurumları derinleştiriyor. Sanal medya ve iletişim dünyası “bilgiye ulaşma” sihirli sözü ardından tüm insanlığa verdiklerinden daha fazlasını alarak, insanlığı ahlaki bir çöküntüye götürdü. İnsan beyninin yapısını değiştirmeye başladı. Kuşkusuz özünü, kendini, gerçeğini kaybetmeyen toplumlar, kadınlar böyle sistemlerle yaşamayı kabul edemezler. Bundan dolayıdır ki sistem karşıtı mücadeleler çeşitlenerek sürüyor.
3. Dünya Savaşı ‘90’larda başladıysa da 2023 yılıyla ivme kazandı. Suriye savaşı bitirilemedi, dünya devlerinin kozlarını paylaştıkları bir sahaya dönüştü. Kurdistan da bu ateşin tam ortasında yer alıyor. Rusya-Ukrayna savaşı tüm şiddetiyle ve aslında anlamsızlığıyla sürüyor. Yine Hamas’ın başlattığı ve İsrail’in de gökte ararken yerde bulduğu, taş devrini yaratma iddiasını dillendirdiği korkunç savaş sürüyor. Ermenistan-Azerbaycan savaşı var. Afganistan’da kadın ve toplum düşmanı Taliban’ın iktidara getirilmesi, Afrika kıtasında sürekli yaşanan saldırılar-askeri darbeler, Abya Yala ülkeleri başta olmak üzere dünyanın birçok ülkesinde aşırı sağ çizgideki partilerin iktidarlara taşınması, yine Lübnan, Irak, Yemen, Sudan gibi ülkeler ise bitmeyen savaşlar ülkesidir. Savaşın olduğu yerde katliam vardır, savaşın olduğu yerde yoksullaşma, ekolojik yıkım, doğa katliamı, emek katliamı vardır. Savaşın olduğu yerde tecavüz, fuhuş, sistem dışılık vardır. Ve tüm bunlar kadınların en fazla katledildiği, ezildiği, ikinci sınıftan daha geri konuma sürüklendiği dönemler olmaktadır. Hepsinin odağında kadın vardır.
Erkek egemen sistemin sistematik ve örgütlü saldırısı var
Kadına karşı sistemli ve örgütlü bir saldırı var. Saldıran kimdir? Erkek egemenlikli sistem, sınıflı-devletli iktidardır. Bu saldırının binlerce yıllık bir tarihi, geçmişi ve deneyimleri var. Bu saldırı, bu katliamlar, bu şiddet, bu vahşet yokmuş gibi davranamayız. Çünkü yokmuş gibi davranmak, ölü taklidi yapmaktır. Ama yaşıyoruz, varız. Yani ölmedik. Ölmemişsek, yaşam için kendimizi en iyi, doğru ve yeterli düzeyde savunmayı öğrenmek durumundayız.
Derler ki, “Bir insan kendi acısını hissederse canlıdır, başkasının acısını hissederse insandır” sanırım söz böyleydi. Bu tespit kadınlar için değişiyor, daha da kapsamlı hale geliyor. Biz kadınlar salt başkalarının değil, başka mekanlardaki değil, başka zamanlardaki canlıların da acısını paylaşıyoruz, hissediyoruz.
Bu bizi müthiş bir yeni oluşa taşıyor. Daha biz oluyoruz, çoğalıyoruz, bir çokluk içinde biz-ben oluyoruz. Bu bizi büyük duyumsamalarla dolu yaşama potansiyelinin, ve tabi ki beraberinde pratikleşme şansının-imkanının sahibi kılıyor. Şöyle de diyebiliriz: Bir kadın sadece ve sürekli “ben” olgusuyla düşünmeye başladığı zaman, ben olabildiği duygu devinimiyle biz olamıyorsa, erkekleşiyor, erkek aklının esiri oluyor. Çünkü ben olgusuna çakılıp kalma aklın ve yüreğin donmasıdır. Bu da iktidar yapılarının, dolayısıyla erkek egemenlikli zihniyetin tezahürüdür.
Bugün doğan bir insan yavrusu ile 7 bin yıl önce doğan bir insanın yaşamları nasıl farklılaşıyor?
İnsan doğarken bir varlıktır. Bedensel ve ruhsaldır. Her ikisi de naiftir, muhtaçtır. En çok anneye muhtaçtır. İlk nefes alışı ardından, büyük bir can havliyle annenin memesine tutunup anne sütünü emer. Hem istemleri, arzusu gerçekleşir, hem varlığı süreklileşme olanağına kavuşur. İlk yudum sütü içtiğinde ilk yaşam dersini almıştır. Yaşam anneyle garantidedir. Arzular, varoluş arzuları anneyle gerçekleşebilir. Anne olgusu, yaşamın garantiye alınması ve arzuların gerçekleşmesi demek olur. Tabi bu algı ve algıya bağlı oluşan ruhsal yapılanmanın böyle sürmesi, varlığın doğal yaşam akışına katılması da mümkün. Ancak içine doğulan sistem, erkek egemenlikli sistem olduğundan doğal akış mümkün olmaz.
Yaşamın engellenişi, arzuların gerçekleşmemesi, ihtiyaçların karşılanmaması, ihtiyaçların yerine başka şeylerin ikamesi, şiddet, baskı gelir. Yine arzu, yerine getirilince haz veren bir hakikat olmaktan çıkarak, acı veren bir hakikate dönüşür. İlk algı, bellekteki ilk anlam sekteye uğrar. Güven duygusu paramparça olur, uykular kaçar. Bu insan yavrusu erkek ise, büyüdükçe ve erkek oldukça kendisi bu edilgen-paramparça ruhsal varlığın sahibi olan insan olmaktan çıkan bir yeni varlık olur. Acı veren, acıyı, güvensizliği yaratan olur. Bu insan yavrusu kadın ise, büyüdükçe ve kadın oldukça daha bir edilgen, daha paramparça olur. Çünkü onu haz almaktan alıkoyan sistem, ona giderek daha fazla acı verir, daha güvensiz bir yaşamın içine iter, daha fazla zarar verir, tümden kendini ana kucağından giderek uzaklaşan ve acı çeken bir varlığa dönüştürür. Kadın olmak, kendini bilmeye başlamakla acı çekmeye başlamanın özdeşleşmesi demektir bu çağda. Hangi coğrafyada olursanız olun, bu böyledir. Kimi farklar olsa da özü böyledir. Avrupa kıtasındaki şekli ile Arap yarımadasındaki şekli şüphesiz aynı değildir, ancak özünde yaşanan kendin olmaktan uzaklık benzerdir. Her iki kıtada da kadın olmak, sürekli bir saldırıya maruz kalma durumudur.
Saldırı, erkek egemenlikli sistemin varoluşsal arzulara, doğal yaşamsal gereksinimlerine ket vurmasıyla-duvar koymasıyla başlayan, bastırmasıyla süren ve giderek insan olma konumundan çok öteye sürüklemeyi hedefleyen bir iktidardan geliyor. Aile içi şekillendirme -bunun adı gelenek, töre, kültür, çevre faktörü vs. oluyor- içine girilen toplumsal çevrenin baskılaması ve nihayet devlet kurumlarının yarattığı görünmez kafes, kadın için adeta ölüm demek olur.
Tüm bunlar karşısında var olmanın şartı farkındalık, bilinçlenme, öz savunma ve örgütlenme geliştirmektir. Bu anlamda KJK ve PAJK’ın ortak yayınladığı öz savunma deklarasyonu, özgür kadının nasıl yaşamasına dair bir kadın manifestosunun ön ışıklarıdır. Böyle okumalıyız. Salt güncel değildir, bu dönemi de iyi ifade eden, ancak çağın karakterinin nasıl olması gerektiğine ışık tutan tarzdadır.
Özgürlüğün varoluşsal olması hakikati karşısında, kapitalist modernitenin kendisi bir sürdürülemezliktir. Sömürülecek şey’ler bir süre sonra biter. Yeni sömürü alanları açmak için kriz yaratması, kapitalist modernitenin en karakteristik özelliğidir. Toplumu yoksullaştırmak, toplum içinde aileleri sisteme muhtaç hale getirmek, dahası sistemin dilencisi haline getirmek, aynı şekilde aile içinde de kadını daha fazla sistemin ve erkeğin dilencisi haline getirmek, egemen sistemin temel yöntemlerinden biridir. Bu yoksullaşma kendiliğinden değildir. Yeterli su, gıda ve sağlıklı yaşam koşullarına ulaşımın olmaması, mevcut sistemin politikalarının sonucudur.
Kadın yoksulluğunun, kadın örgütleri tarafından gündeme getirilmesi çok önemlidir. Çünkü kadının yoksullaştırılması fuhuşu yaygınlaştıran ve meşrulaştıran bir yöntemdir. Bir yandan dünya zenginleri diye sanal dünya yaratanlar, zenginleşerek ne yapacağını şaşırdığını gösterip, paraları çiğneyip yutanlar var, diğer yandan aç insanlar var. Bu dengesizlik-bu cinnet hali, sistemin sonucudur.
Hayat bir ırmak gibidir. Hayatın insanlara, hayvanlara tüm canlılara sunduğu imkanlar da ırmak gibidir. Herkes bu ırmağın kenarında ihtiyacı kadar su içebilir. Eğer içemiyorsa ve kimileri suyu kovalara doldurup başka taraflara döküyorsa, kirletiyorsa, kimileri de susuzluktan çatlıyorsa bu normal değildir. Yoksulluk normal değildir. Sınıfsal uçurumlar asla kabul edilmeyecek bir durumdur. Bugünün sınıf mücadelesi bu yoksulluğu yaratan sistemi ortadan kaldırmakla ilgilidir. Bu sınıf mücadelesinin kökeninde de kadın özgürlüğü vardır. Önderliğimiz, Kadın Kurtuluş İdeolojisi’ni, sosyalizmde açılım olarak öngörmüş ve geliştirmiştir. Çünkü sınıflaşmanın, 21.yüzyıl alt sınıfları yaratmanın, toplumu yoksullaştırmanın kökeninde de kadın düşmanlığı vardır.
Tüm bunlarla birlikte kimi zaman bu çok yoğun, çok başlıklı ve karmaşık akışın kenarında durup bakabilmek, kendini yeniden tanımlamak, ilk anlamları unutmadan tanımı hatırlamak gerekir.
Kadın olmak zor, kadın olmanın bilincinde olmak ve bu bilinçle yaşamak çok daha zor. Bir o kadar da çetrefilli, karmaşık, krizli, anlam yüklü, anlam arayışına olanak sağlayan bir hissiyat… Kadın olma bilinci kuşkusuz yaşamın anlamına varmakla ilgili. Kadın olma bilinci, analık bilincinin tarihsel anlamını kavramış, güncelleşmiş, yaş sınırlarının ve biyolojik sınırlara hapsolmayı reddetmiş bir anlamdır. Önderliği anlayan, hisseden, onunla yaşama arzusunu yüreğinin en derininde duyumsayan her kadın böyledir. Bugün bu anlama ulaşmak için kadınlık bilincine ulaşmak dediğimiz düzeyi yaratmak için, bu anı anına gelişen erkek egemenlikli saldırılar karşısında bilinçli olmak, örgütlenmek ve kendini savunmayı, yönetmeyi başarabilmek gerekir.
Öz savunma, salt söylemde bir savunmaya ikna olma durumu değildir. Öz savunma, örgütlülüğüyle en geniş kadın kitleleri içinde çalışarak, kendini örgütleyerek, her türlü saldırıya karşı savunmayı planlayarak, ihtiyaç olduğunda en profesyonel şekilde kendini örgütleyip en amansız savaşa hazırlanarak gerçekleşebilir. Diğer türlü salt söylemde kalması yeterli olmaz. Söylem kuşkusuz önemli. İşin fikrini oluşturmak ve zikrini de yaratmak lazım. Ancak icra olmazsa, yani pratik olmazsa, fikri ve zikri sonuç almaya yetmez. İyi koşmak yetmez, bitiş çizgisini göğüslemek gerekir ki bu yaşam ve özgürlük savaşını kazanabilelim.
Öz savunma olmadan devrim olmaz
Öz savunma olmazsa devrim olmaz. Devrim mücadelesinin her alanında örgütlenilir, eksiklikler olabilir, bazı işler ertelenebilir. Ancak öz savunma olmadan devrim olmaz. Öz savunma ertelenemez. Öz savunma en iyi düzeyde örgütlenmeden devrim olmaz. Kadın özgürlük mücadelesi olarak, örgütlü olduğumuz tüm alanlarımızda öz savunmanın da mutlaka örgütlenmesi gerekir. Bir grup kadın bilinçlenip özgür demokratik siyaset yapma zemini yaratıyorsa, orada öz savunmanın da zemini var demektir.
Bir diğer önemli başlık da öz savunmanın başkasına devredilmeyeceğidir. Öz savunma kimseye devredilmez. Kadının öz savunması kimseye devredilmez, hiç kimseye ve hiçbir sisteme teslim edilmez, hele erkeğe hiç bırakılmaz. Kadının kendini savunmayı salt erkeğe bırakması, sisteme teslim olmak anlamına gelir. Her canlı kendisine yönelen fiziki saldırıya karşılık vererek kendini korumak durumundadır. Bundan dolayı “Vur gerilla vur, Kurdistan’ı kur” demek de olmaz. Gerilla öncüdür, her zaman da öncülüğünü yapacaktır. Ancak tüm öz savunmayı gerillanın omzuna bırakmak olmaz. Kurdistan dediğimiz bir ülke bilincidir, ama ondan daha fazla, içinde özgür yaşayabileceğimiz bir yaşamdır, nasıl yaşamalı sorusuna vereceğimiz anlamlı bir cevaptır. Her insanın, kendini inşa ettikçe mümkün kıldığı bir hakikattir. Ve bu inşa herkesin işidir. Herkesin amacı, hayali, özlemi ve görevidir. Gerilla bu işin, Kurdistan’ı kurma işinin öncüsüdür. Ama tek yapıcısı değildir. Bu yanılgıdan kurtulmak gerekir. Kurtulmamak ve işi salt gerillaya -başka bir üst güce bırakmak- bir süre sonra devletten beklemek durumunu da yaratır. Özde halkın öz gücünün açığa çıkmasını engeller. Halkımızı ve halkımızın kazanımlarını korumak elbette ki bizim en asli görevimizdir. Ama devrim gerçekleştirmek halkların eseridir.
Özgürlük Hareketi büyük değişimler yarattı. Bir yandan gerilla gücünü, kendisinin öncü olduğu kadar devrimi yapacak yegane güç olmadığını, halkla birlikte bunu yapacağını, gerillanın ancak halka öncülük yapacağını anlatmaya, buna ikna etmeye bunun eğitimini vererek gerillayı Devrimci Halk Savaş’ına yöneltmeye çalıştı-çalışıyor. Diğer yandan da halkı salt gerilladan bunu beklememeye, kendisi öncünün ardından gidecek ancak daha ziyade devrimin temel kitlesel gücü, devrim yapısının gövdesi olmaya gidecek bir güç olduğunu anlatmaya-halkı bu temelde eğitmeye çalışıyor.
Kuşkusuz bu salt bir dönemin çalışması, planlaması değildir. Bir zihniyetin bir kuşakta, bir halkta, bir çağda ve dünya insanlığının tümünde yaratılması çalışmasıdır. Zihniyet devriminin kendisidir. Bu anlamda kadın özgürlük hareketi olarak bugün gelinen düzey, yayınlanan deklarasyonda da yansıdığı gibi özgürlük devrimimizin önemli bir aşamasında olduğumuzu gösteriyor. Ulaşılan düzey önemli, anlamlı ve büyük, ancak kazanılan değerleri daha da büyütmek, kalıcılaştırmak, sistemleştirmek de yapılması gereken görevler arasındadır.
Örneğin Rojava Kurdistan’da devrim nasıl kalıcı hale getirilebilir Kuşkusuz halkı devrimci inşa örgütlenmelerine katarak, halkın kurduğu inşa çalışmalarına daha fazla katılmasını sağlayarak ve oluşturulan sistemi daha güçlü sahiplenerek, resmileştirerek, yaygınlaştırarak, yeni kuşakları bu sistemin zihniyeti temelinde eğiterek…
Halkın savunmasını salt örgütlü ordu kurumlarına bırakmak da doğru ve yeterli değildir. Kadın açısından, YJA-Star gücü temel savunma gücüdür. Kurdistan ve Ortadoğu kadın özgürlüğünün garantisidir. Her parçada kadının örgütlü öz savunma güçleri olması da gereklidir ki, vardır. Bununla birlikte her kadının kendini savunmayı öğrenmesi, bunun için örgütlenmesi, yerel sivil örgütlenmeler oluşturması gerekir. Bir mahallede yaşayan genç kızlar, kendilerine yönelik taciz, tecavüz girişimi ya da milliyetçi saldırılar olduğunda herhalde YJA Star’ın gelmesini beklemeyecektir. Mutlaka her mahalledeki genç kızlar örgütlü olmalı, birlikte hareket etmeli ve kendilerini korumalıdır.
Öz savunmasını başka güçlere teslim edenler özgürleşemezler. Bunun dünyada örnekleri çoktur. Mesela Afganistan kadınlarını ne ABD savunabilir ne Taliban. Ki Afganistan kadınları da bunun bilincinde kendi örgütlülüklerini büyütüyor, Taliban gerici saldırganlığına rağmen mücadelelerini sürdürüyorlar.
Öz savunma bilincini geliştirme konusunda bir başlık da bu konuda tüm kadınlarda yaygın bilinçlendirmenin geliştirilmesidir. Örneğin biz 50 yıllık bir hareketiz, 40 yıllık örgütlü kadın yapılarımız var, ancak hala ulaşamadığımız kesimler var. Yine önemli bir bilinçlenmenin, siyasal anlamda kimlik sahibi olmanın geliştiği, ancak bir sınırda durduğu kesimler var. Halkımız yoktan var olup devrimler içinde devrimler yaşadı, ancak daha yapacak devrimler de var. Bunu anlatamadığımız kesimler var. Bundan dolayı özgür kadın basınına da önemli görevler düşüyor. Özgür kadın basını, öz savunmayı gündeme almalıdır. Biz özgür basın çalışması yürüten kadınların fiziki yapılarından sözlerine, yaşam tarzlarından yaptıkları işe kadar her şeyin erkek egemen sistemin saldırısı altında olduğunu, tehdit altında olduğunu biliyoruz. Yine büyük zorluklarla bu işlerin yapıldığını biliyoruz. Bu durum öz savunmayı gündemde tutmayı daha da gerekli kılmaktadır.
Kadınlar kendilerini fiziksel olarak korumayı öğrenmeli
Bu konuda önemli çalışmalar yapılıyor, konu gündeme alınıyor, tartışılıyor. Yine kimi televizyonlarda öz savunma konulu kimi animasyonlu anlatım dosyaları izledik. Taciz-tecavüz için bir kadına yaklaşan, şiddet uygulayan kişilere karşı kadın kendini nasıl savunmalıdır sorusuna cevap niteliğindeydi. Basit-sade ve iyiydi. Bu tarzda daha derinleştirilerek, daha ayrıntılandırarak ve daha yaratıcı yöntemlerle sürdürülmelidir. Her kadın kendini fiziksel olarak korumayı öğrenmelidir. Bunun için kendini korumanın taktiklerini de öğrenmelidir. Ama bir yandan da örgütlü kadın yapılarının dillendirdiği gibi kadınlar birlikte hareket etmeli, örgütlü olmalı, erkek egemen sistemin donanmışlığı karşısında donanımsız ya da bir başına olmamalıdır. Mutlaka biz olgusu gelişmeli, öyle hareket edilmelidir.
Bir başka örnek de aile içi şiddete verilebilir. Bu konu toplumların en büyük yarasıdır. Aile içi şiddet karşısında kendini savunma konusu çok önemlidir. Bilinçlenme, kısa yoldan çözme mümkün değildir. Bilinçlenmek, örgütlenmek ve güçlenmek gerekir. Toplum olamamanın, özgür kadın ve erkek olamamanın en büyük etkenidir. Son dönemlerde eşini öldüren, boşanma aşamasındaki eşini öldüren, eşinin akrabalarını, babasını vs. öldüren, öldürüp sonra kendini öldüren erkeklere dair haberler duyuyoruz. Egemenlikli sistemin adeta tükettiği erkek, kadını da öldürüp hayattan çekiliyor. Aslında erkek egemenlikli sistem erkeklerden tetikçi ordusu yaratıyor ve sonra tetikçileri de ortadan kaldırıyor. Adeta köleliğin kısır döngüsüdür bu. Faşizmin en temel yöntemlerindendir. Bu kısırdöngüden erkekleri çıkarmak çok önemlidir. Bunun için aile olgusunu tartışmak lazım. Kadınlar, örgütlü alanlarda aile olgusunu tartışmaya açmalıdır. Küçük burjuva tarzında birliktelikler ya da kendince bir düzeyde ilişki tutturmuş olanların bu sorunu kendi sorunu olarak görmemesi yanlıştır. Yine bu sorunu bir gelişmemişlik-gerilik durumu olarak görmek yanlıştır. Çünkü her sınıftan erkek, egemenliğini aşmadığı sürece erkeği öldürmek kapsamında ele alınması gereken erkektir. Aile kadın ve erkek konularında bilinçlenmek gerekli, önemli. Yine kiminle, neyi, nasıl yaşayacağına dair başta kadınların karar vermesi gerekecektir. Kadınların da doğru karar verebilmesi için bilinçlenmesi ve çıtayı özgürlük anlamında yükseltmesi gerekecektir. Kapitalist modernite sınırlarında yaşam ve ilişki ölçüleri, beğeniler, yaşam hedefleri çok fazla aşağı çekildiğinden, kadınlarda red-kabul ölçüleri zayıflatılmaktadır.
Tüm Kurdistan parçalarında ve örgütlü olduğumuz alanlarda kabul-red ölçülerini yaratma eylemleri, etkinlikleri, atölyeleri olmalıdır. Neyi kabul edeceğim, neyi etmeyeceğim… Hangi erkekle yaşanabilir, neyle yaşanabilir, nasıl yaşamalı, erkekle hangi koşulda yaşamalı…. Tüm bu konular tartışılarak eğitimlerde ele alınmalıdır. Mahallelerde, köylerde tartışılmalıdır. Aslında mevcut durumda şunu söylemek mümkün. Mevcut erkekle yaşanamaz. Bunun için de erkeği öldürme eylemliliğini geliştirmek, erkeği dönüştürmek ve erkekte özgürlük ölçüleri yaratmak konusunda da girişimler olmalıdır.
Bireysel savunma, örgütlü savunma, kolektif bilinçlenme ve örgütlenmeyle geliştirilecek savunma, yine başkasını savunmanın bilinci, taktik ve teknikleri de öğrenilmelidir. Bunun için cins bilinci, kadınlık bilinci, anlamı ve değerini öğrenmek, daha da önemlisi hissetmek gereklidir. Bugün faşizmin elinde, erkek aklıyla hareket eden kadınların dünya insanlığına vereceği zararı azımsamamak gerekir. Bundan dolayı kadın olmak, kadın aklı ve yüreğiyle, ortak kadın duygusuyla yaşamı inşa etmek özgürlüğün temel şartlarındandır.
Bunlar önemli konulardır. Ancak daha önemli ve yaşamsal olanı yaratılan özgür kadın değerlerini, özgürlük değerlerini, Önderliksel değerleri koruma zorunluluğudur.
Önderliğin özgür eş yaşam fikrini doğru anlamak gerekir
Yine bilinçsizce yapılan saldırılar vardır. Aslında toplumsal deyişle ciddi cehalet örnekleri vardır. Önderliğin özgür eş yaşam fikrini doğru anlamak gerekir. Önder APO özgür eş yaşam fikrini, Prometheuslara bedel savaşları vererek yarattı. Kolay ve basit olmadı tabi bu değerin yaratılması. Böyle bir gerçeklik varken, kapitalist modernite sistemi içinde klasik evlilik yaparak, bunu da çok özel ve özgür sanmak-sunmak büyük yanılgıdır. Bu konuda kimi alanlarımızda ciddi yanılgılar vardır. Arayış içinde olunabilir, ancak bugünkü sistem içinde her gün binlerce insanın yaptığı tarzda evliliklerle özgürlüğe adım atacağını sanmak büyük yanılgıdır, doğrusu köleliğe adım atmaktır, başını-beynini bağlamaktır. Sistem içinde gerçekleşen her gün yapılan ve hızla bozulma aşamasına giren evliliği özgür eş yaşam olarak tanımlamak büyük yanılgı olmakla birlikte, özgür eş yaşam değerlerini-paradigmasını büyük bedeller pahasına İmralı’da yaratan Önderliğimize de büyük saldırıdır. Zaten bin yıllardır tekrarlanıyor, insanlar kölece ilişkiler geliştiriyor, hakim sistemlerin kullanım sahasına böyle giriyor ve bu kısırdöngü birçok değerli özgürlük arayışçısını de çiğneyip yutuyorken, evliliği böyle tanımlamak, Önderlik tanımlarını çarpıtmak ciddi eleştirilmesi ve önlenmesi gereken bir durumdur. Evliliğe yönelme, özgür ilişki yaratamamanın bireysel ilişkilere koşmanın sonucudur.
Burada Önder Apo’dan bir kısa paragraf okuyabiliriz:
“Kadın ile erkeğin en ideal özgür eş yaşamı günümüz koşullarında, toplumsal gerçekliğimizde, demokratik ulusun zorlu inşa çalışmalarında büyük başarılar sağlandığında yaşanabilir. Günümüz Kurdistan’ında Kürt toplum gerçeğinde anlamlı bir aşk diyalektiği büyük oranda platonik olmak, yaşanmak durumundadır. Bu aşk değerlidir. Platonik aşk fikir ve eylem aşkıdır. Bunun için değerlidir. Dünya güzeli bir kadınla her an beraber yaşamak aşk değildir. Zaten aşk olmadığı için kısa bir birleşme döneminden sonra ikiyüzlülükler sergilenecektir. Çünkü anlamsız kurulmuş veya biyolojik temelli bir ilişki ihtiyacından kaynaklanmıştır. Buna karşılık PKK ve KCK pratiğinde hiç birarada, birlikte olmamış dünün kölesi birçok genç kadın ve erkek, kendi halklarının demokratik ulus inşasında birlikte platonik bir aşkla büyük işler başararak ne kadar güçlü kişilikler olduklarını da kanıtlamışlardır. Bu konuda yüzlerce kahraman şehit değerimiz vardır. Bunlar Mem û Zîn olmayı başarmış büyük kahramanlardır.”
Önderliğimiz bizim her şeyimizdir. En değerlimiz, en büyük değerimizdir. Önderliğimize ve Önderliksel değerlerimize yapılacak doğrudan ya da dolaylı saldırılar karşısında duyarlı olmak, bu değerleri ne pahasına olursa olsun savunmak, varlık yokluk gerekçemizdir. Bu değerleri savunamamak, baştan kapitalist modernite sistemine yenilmek ve soykırım sisteminin posası olma yoluna girmek olur. Önderlik değerlerini savunmak, kendi öz benliğini, kadın olma değerlerini, özgürlük ölçülerini de savunmak olacağından bu temelde yaklaşmak değerlidir.
Milliyetçilik nasıl ortaya çıktı, millet bilinci nasıl oldu da bir silaha dönüştürüldü… Yine din nasıl ortaya çıktı, nasıl insanların kabul edeceği bir düzeyde sistemleştirildi, ne oldu da sonra bu bir silaha dönüştürüldü? Hem mensuplarını köleleştirdi hem de karşıtına koyduklarını yok etmeye başladı? Bunlar kuşkusuz insanlığa karşı, en başta da kadın özgürlük değerleriyle oluşturulan toplumsallığa karşı yapılan operasyonların sonucu gelişti. Bu operasyonlar birikerek dünya insanlığının kırılma noktalarını oluşturdu. Kadın, bu kırılma noktalarının en hassas yerinde bulunduğu için hem kırıldı, hem de kırılmaların başından beri o kırılma noktasında ebedi bir acı içinde durmaktadır. Kadının krizliliği biraz da budur.
Şimdi biz öz savunma diyoruz, kimileri karşımıza barış sözcüğünü çıkarıyor. Kuşkusuz insanlığın barış içinde yaşaması herkesin istemi. Ancak bugünkü gibi egemenlikli bir sistem varken, kadınlar üzerindeki köleleştirme, anlamdan düşürme operasyonları hız kesmeden sürüyorsa, sistemin her adımı kadına bir saldırı olarak geliyorsa, savunmayı düşünmemek, kendimizi savunmak için örgütlenmemek herhalde düşünülemez. Böyle bir çağda ve sistem karşısında kendini savunmamak, öz savunmayı geliştirmemek teslimiyettir. Barış söylemi altında öz savunmayı geliştirmemek teslimiyettir. Aksatmak, savsaklamak, ertelemek ya da yüzeysel yaklaşmak gaflettir.
Erkek devlet sistemi, sistemlerin inşa aklıdır. Bir yandan bireysel silahlanmanın önlenmesi adı altında hukuksal kılıflar oluşturuyor, hatta hümanist söylemler geliştiriliyor, insanlar savunmasız hale getiriliyor, diğer yandan ordular, düzenli ordular, silah sanayileri, büyütülüyor, çete orduları türetilip her yana salınıyor, güvenlik şirketleri adı altında paralı ordular tüm dünyaya adeta savaş robotları gibi sürülüyor. Erkeklerden dünyayı yıkma ordusu devşiriliyor. Kuşkusuz erkekliğin de kendini bu savaş robotu olma halinden çıkarması gerekiyor. Ordulara paralel güvenlik şirketleri, çete grupları kuruluyor. İşsiz bırakılan insan erkeği, savaştırılarak iş sahibi kılınıyor, açlık böyle bastırılıyor.
Dünya insanlığının başına bela olmuş bir dörtlü çete diyebileceğimiz ideolojilerdir sözünü ettiğimiz.
Nedir bu dörtlü çete: Milliyetçilik, dincilik, cinsiyetçilik, bilimcilik…
Bugün Türkiye’ye bakalım, çete oluşumlarını nasıl yaratıyor, yaratılanları kullanıyor, ve bu oluşumların tahlillerine bakalım. Milliyetçidirler. MHP bugün Türkiye’deki çetelerin ilk kimliğidir. Kürt olsa bile mafya vs.ler. Türk-MHP çetelerinin eteğinden tutmak, onların elini eteğini öpmek zorundadır. Adeta Türklük karşısında tövbe getirmiş bir Kürtlük kabul edilir olmuştur çete dünyasında. Yine dincidirler. DAİŞ’in dini nasıl kullandığını, bir ideolojik-siyasi araç haline getirdiğini, nasıl dincilik yaptığını tüm dünya bilmektedir. Kimi Avrupa ülkelerinde İslamofobik yaklaşımlar-eğilimler olduysa da tüm dünya insanlığı İslami karakterinden dolayı değil, dincilik eksenli kadın düşmanı, toplum düşmanı yaklaşımından dolayı DAİŞ karşısında ortak mücadele yürüttü. İnsanlığın uzun zaman sonra ortak değeri oldu DAİŞ karşıtlığı, bu anlamda da olumlu oldu.
Bir kez daha çetelere dönersek… Bilimcidirler. AKP-MHP siyasetinin Türkiye’ye yaptığı en büyük kötülük bilim, bilme sevgisini kökten öldürmesi oldu. Soykırım sistemi diyoruz ya, önce insanlardaki anlamı öldürüyor. Türkiye insanında bu kadar terörize olma korkusu, bu kadar Kürt düşmanlığı nasıl yaratılıyor, kuşkusuz bunu yapabilmek için önce bu insanlardaki anlamın ölmesi gerekiyor. Bilmeye, doğaya, bilgiye, anlama dair sevgi, mana, ruh öldürüldü önce. Düşünen insan aşağılandı, hakarete uğradı, saldırıya uğradı, tu-kaka edildi. Nihayetinde bilim insanları ya zindanlara konuldu ya da ülke dışına sürüldüler. Şimdi bir başka akademisyen tabaka var Türkiye’de. Öyle bir tabaka ki, adeta hepsi terör uzmanı, güvenlik uzmanı, okçuluk profesörü… Bunların etrafında bir sahte bilmeler sistemi inşa edildi. İşte bu çeteciliğin bilme tarzıdır, çeteciliğin pazarında geçer akçe olan bilimciliğin en düşmüş halidir.
Cinsiyetçilik tüm egemen ideolojilerin varlığının son sınavıdır
Bu üç çeteci oluşumun kesiştiği-buluştuğu nokta ise cinsiyetçiliktir. Cinsiyetçilik tek başına hiçbir şey gibi görünür. Ancak cinsiyetçilik olmadan bilimcilik hiçbir şeydir. Cinsiyetçilik olmadan dincilik hiçbir şeydir. DAİŞ’in en fazla kendini ifade ettiği eylemi, kadın düşmanlığı, tecavüzler, hatta erkeklere tecavüz etmesi, Ezidi kızları kaçırarak cinsel köle olarak kullanmasıdır.
Milliyetçilik de cinsiyetçilik olmadan naif kalıyor adeta. Ermenilere yönelik soykırımın izlerinden nasıl tecavüzcülüğün katliamla yerinden yurdundan etmeyle iç içe yürütüldüğünü görüyoruz. Yine tüm soykırım saldırılarında kadınlara-çocuklara yönelik tecavüzler de saldırının temel bir parçası olarak rol oynamış. Milliyetçilik özünde bir erkek ideolojisi, çünkü cinsiyetçilikle birlikte var olabiliyor, ancak o zaman gerçek anlamı ortaya çıkıyor. Cinsiyetçilik adeta, tüm egemen ideolojilerin varlığının son sınavı oluyor.
Sıkça söylediğimiz gibi 21.yüzyılı kadın yüzyılı yapmak, kadınların kendilerini savundukları, inşa ettikleri, özgür varoluşlarını kolektif irade haline getirdikleri bir çağı-toplumsallığı yaratmakla mümkündür. Bundan dolayı tam da şimdi, kadın katliamlarına, erkek ve ulus devlet şiddetine, kadın emeğinin değersiz görülmesine ve sömürülmesine, adeta anlık olarak kadınların-anaların emeğinin çalınmasına karşı kendimizi savunma zamanıdır. İş-emek alanlarında kadınlara yönelik geliştirilen mobbing uygulamalarına, emek sömürüsüne, sanal-dijital baskı-taciz ve şiddete, aile içinde gelişen şiddete, geleneklere dayandırılarak sürdürülen baskı ve zorbalıklara, çocukların evlilik adı altında soykırımdan geçirilmesine ve tecavüze uğramasına karşı kendimizi, geleceğimizi, özgürlüğümüzü savunma zamanıdır.
Bunun için ne gerekiyorsa onu yapmak, bilinçlenmek, örgütlenmek ve kendimizi yönetecek düzeye getirmek gerekiyor. Örneğin kadın sünnetine karşı kendimizi savunalım diyoruz. Bunun için bu sünneti yapmaya ikna edilmiş kadınların dönüştürülmesi, değiştirilmesi lazım. Sünnetin yaptırıldığı yaşlı kadınlar eğitilmeli, ikna edilmeli, bunun yanlışlığı yeterince anlatılmalı ki bunu yapanlar bundan vazgeçirilebilsin. Yoksa bebek yaştaki kız çocuğunun kendini savunması beklenemez. Kuşkusuz kadın sünneti, dinciliğin bir sonucudur. Tek tanrılı dinlerin erkek egemenlikli yanını kadına tek taraflı dayatmasının, eksik kadınlık üzerinden istenen erkekliğin yaratılmasının istenmesinin bir sonucudur.
Doğrular evrenseldir. Önderlik paradigması ekseninde ortaya çıkan doğrular için bu daha fazla geçerli. Çünkü Önderlik paradigmasına dayalı doğrular salt Kürtleri, Kürt kadınlarını değil tüm dünya kadınlarını ilgilendiriyor. Tüm halklar, tüm milletlerden-inançlardan vs. kadınlar kendini Önderlik felsefesinde görebiliyor. Şimdi bizim paradigmamız, kadın özgürlük mücadelemizin ulaştığı düzey ve yaratılan deneyimler Ortadoğu ve dünya kadın hareketleriyle belli kısımlar halinde de paylaşılıyor. Zeminlerini yaratmak zemin oluşturmak kadar ortak dil-yürek dili-akıl dili yaratmak da önemli ve biz bunu yapmaya da çalışıyoruz. Kadına yönelik saldırganlık, erkek egemenlikli dünyanın kadın düşmanlığı kuşkusuz salt Kurdistan’da ya da Ortadoğu`da olan bir durum değil. Tüm dünyada erkek egemenliğinin kadına, kadın değerlerine, kadın tarihine, kadın anlamına yönelik saldırısı var. Kadın diye öne çıkarılan bir şekil var, bir de vurulan, katledilen, anlamdan düşürülen bir kadın var. Ne yazık ki öne çıkarılan kadın modeli, şeklen ve fiziken öne çıkarılan bir model ve belli oranda etkisi de oluyor. Bunlar karşısından yaptığımız en temel çalışma bilinçlendirme çalışması. Tabi bilinçlendirme çalışmasının temeli de bugün Jineoloji ekseninde gelişiyor. Yine bu kapsamda kadın olmak, kadın değerlerini korumak, kadın konfederal sistemimizi dünya kadınlarına anlatmak ve ortak değerler yaratmak da bizim önemli amaçlarımız arasında. Belli adımlar da atıldı, sonuçlar da alındı. Kuşkusuz ortaya çıkan değerleri salt devletçi sistemdeki gibi mekanik ya da kalıplar halinde düşünemeyiz. Ortak örgütlenmeler, ortak kampanyalar, ortak amaçla oluşan hamleler de vardır. Yine en fazla önem verdiğimiz konu da dünya kadın hareketlerinin kendi ülkelerinde, yaşam alanlarında kadın bilincini yükselterek kadın eksenli bir yaşam-dünya sistem yaratmaya yönelik adımlar atmasıdır. Kadın Kurtuluş İdeolojisi’ni, tüm ilkeleriyle anlam-yaşam bağlamında ele almalarıdır. Ve bu temelde çalışmalarımız sürüyor. Ortadoğu ülkelerinden Kuzey Afrika ülkelerine, Afganistan’dan Abya Yala dediğimiz Güney Amerika’ya- Avrupa kadın örgütlenmelerine kadar geniş bir coğrafyada önemli bir düzeyde ortaklaşmalar da yaratılmıştır. Kuşkusuz kalıcı örgütlenmelerden ya da ortaklaşmalardan benzeşme ya da aynılaşmayı anlamıyoruz. Her halkın, her ülkedeki kadınların kendi kültürel, inançsal gerçekleri içinde kendilerini var etmeleri, öz savunmalarını yapmaları ve özgür geleceğe dair de yeni ortak değerler yaratmayı hedefliyoruz.
Zorlukları vardır. Çünkü halkların inanç-kültür farklılıkları bir zenginlik olarak görülmekten ziyade parçalanmışlık olarak ortaya çıkmakta, farklılıklar geliştirilmek yerine derinleştirilerek kışkırtılmaktadır. Yine ortak sorunlarımız da vardır. Erkek egemenliği yanında devletçi yapıların kadın üzerindeki baskıları, yine sınıfsal uçurumların kadın üzerindeki hegemon politikaları yönetmesi, halkların alt sınıflaştırılarak kadınların da daha da alt tabakaya dönüştürülmesi-yoksullaştırılması ve fuhuşa sürüklenmesi, kadın katliamları gibi ortak dertlerimiz, ortak düşmanlarımız da var. Örgütlenmek için engeller de var, uzak coğrafyalarda olmanın getirdiği dezavantajlar da var, ancak örgütlenmek için çok fazla gerekçemiz de vardır. Dahası yolumuzu aydınlatan Önderlik paradigmamız vardır. Bu alanı daha da geliştireceğiz.
Kadınların maruz kaldığı emperyalist savaşlar, kadın işçilerin sömürülmesi, emek hırsızlıkları, kadınların ekolojik mücadeledeki büyük etkileri ve karşılaştıkları zorluklar, aile konusu etrafında yaşanan kıyım düzeyindeki zorluklar başka başka ülkelerin başka başka sorunlarda odaklanan durumları vardır. Hepsiyle bir şekilde alakadarız. Çünkü paradigmamız bize böyle geniş bir yelpazede mücadele yürütme olanağı sağlıyor.
Yarım yüzyıla yakın bir mücadele tarihi olan bir kadın hareketi olarak bizim tüm dünya kadınlarına öz savunma mücadelesini taşıma sorumluluğumuz var. Bu anlamda yapılması gereken görevler de var. Çünkü dünya kadınları bilinçlendikçe ve özgürlük mücadelesini büyüttükçe, erkek egemenlikli sistem zayıflamaktadır. Paralel olarak da kapitalist modernite yerine demokratik modernite, yaşamın belirleyeni olmaktadır. Şunu belirtmek gerekir, nasıl ki dünyamızda, dünya gezegeninde yaşam varsa, evrenin başka noktalarında farklı yaşamlar var demektir. Şimdi bunu görmeden savunabiliriz. Ama görüp savunabileceğimiz bir doğru da var ki, o da dünyanın her yerindeki kadınların öz savunma mücadelesini geliştirme istem ve çabaları vardır. Bizim dünya kadın hareketlerinden öğreneceklerimiz çoktur. Aynı şekilde kendi deneyimlerimizden vereceklerimiz de çok fazladır. Tüm bunlar mücadele zeminidir. Dünyanın bize en uzak köşesindeki kadınların kazanımları demokratik modernite gelişiminin önemli adımıdır ve demokratik modernite bizim de yaşam paradigmamızdır, bizi yakından ilgilendirmektedir. Bunları buluşturmak kuşkusuz gerekli ancak her şeyi mekanik bütünlük-birlik içinde görmek de yeterli ve doğru bir bakış açısı olmayabilir. Elbette bu ortaklaşma zeminlerine gerek olmadığı anlamında değildir.
Bugün erkek ordularında kadınlar vardır, erkek eksenli hegemonik sistemler kadınların eline teslim edilmektedir. Faşizm azılı bir sistem olarak ortaya çıkıp kasıp kavurduğu Avrupa ülkelerinde kadını faşist partilerin başına, onları da toplumun başına getirerek toplumları, kadın eliyle köleleştirmek, demokratik değerlerden uzak tutmak istemektedir. Ülkemiz kadar, bölgedeki ve dünyadaki gelişmeleri de takip ediyoruz. Aslında ortaklaşmanın zemini çoktur. Çünkü sorunlar ortaktır. Dünya aynı dünya, hava aynı hava, sorunlar aynı sorunlar. Önderliğimiz dünya sistem çözümlemeleri üzerine değerlendirme yaparken bunu güçlü şekilde ortaya koydu. Demokratik moderniteyi ortaya koyarken de Kurdistan`dan Amerika`ya kadar coğrafi ayrım gözetmeden çözüm önerilerini ve perspektiflerini ortaya koydu. Bundan dolayı sırf ortak zemin arar pozisyonda değiliz. Ama bu var olan ortak zeminleri ortak akılla anlama, bunu birbirine duyurma ihtiyacı da vardır.
Tabi hepsinin kaynağında da kendi ülkesinde, kendi zemininde, örgütlü alanlarında kendini özgürleştirme, örgütlenmeyi derinleştirme gereksinimi vardır. Bütün Kurdistan’da kadın örgütlenmesini geliştirme, varolan örgütlenmeleri derinleştirme, kadını içine sürüklenen erkek egemenlikli dünyanın çarklarından çıkararak bilinçlendirme, örgütlü ortamlarda kendi seçeceği yaşam alanlarında yaşar hale getirme, kendini yönetir hale getirme ihtiyacı vardır. Yani kısacası bir kadın devrimi ihtiyacı vardır. Kadın devrimi, anı anına devrimsel gelişmeler yaratmak demektir. Ve bunları yaptıkça-başardıkça dünya kadınlarıyla da ortaklaşmamız gelişecektir. Örneğin Rojava devrimi nasıl ki kadın eksenli bir devrim oldu, kendi öz topraklarındaki gelişme kadar, belki de daha fazla dünya kadınları arasında bir gelişme ortaklaşma yarattı. Aslında şu doğruya dönüyoruz. Önderlik belirtmişti; “Yerel olan evrenseldir.
KJK-PAJK’ın yayınladığı öz savunma deklarasyonu yürünecek yolda bir ışıktır
Dünya insanlığının, dünyanın, gezegenin bir kadın devrimine ihtiyacı var. Ekolojik mücadele de özünde kadın mücadelesidir. Doğaya duyarlılık, canlıcılık anlayışı, hissetme… Yine demokratik mücadele de kadın mücadelesidir. Başkasının varlığının garantisini kendi varlığının sürekliliği ve güvenliği olarak görme demokrasiyse, bunu ancak kadın yüreği-beyni gerçekleştirebilir.
Önder Apo, konfederal sistemi ortaya koyarken, demokratik ulus sistemini oluştururken boyutlar diye bir başlık açtı, yine ihtiyaç temelinde boyutların artırılabileceğini de ortaya koydu. Biz de sistemimizi inşa ederken bu boyutları oluşturmayı ve bu temelde toplumsal inşa çalışmalarımızı yürütmeyi esas aldık. Henüz boyutu oluşturulmayan alanlar da var, boyutu olan ancak içeriği yeterli doldurulamayan alanlarımız da var. Yani sistemimizi oluşturduk, birçok alanda örgütlüyüz, ancak bunlar demokratik konfederal sistemi inşaya yetmemektedir. Şöyle bir durum var. Bir yandan 5 bin yılın tortularıyla uğraşıyoruz, bir yandan kendimizi inşa etmeye, kendimizde, tek tek bireylerde, halkımızda, kadınlarda zihniyet devrimi yapmaya, kadınların örgütlülüğünü geliştirmeye çalışıyoruz, bir yandan da günlük, anlık olarak kapitalist modernite saldırılarıyla, soykırım saldırılarıyla uğraşıyoruz. Bunlar etkendir kuşkusuz, ancak tümden gerekçe değildirler. Bununla birlikte yetersiz olanlar var. Örneğin eğitim çalışmalarımız önemli boyuttadır. Toplum eğitimi var ancak yeterli değildir. Her alanın da özgünlüğü, her parçanın ayrı bir durumu var. Yine kültür çalışmaları var ancak her alanda aynı değil, üretimler de var. Kadın aklını oluşturma, kadın aklıyla kadın yüreğiyle üretim yapma sorunu var. Estetik anlayışında ciddi devrim ihtiyacı var. Kadına saldırı alanına dönen bir estetik alanı var. Bunu biyolojik anlamda belirtmiyorum. Estetik algısında hakim sistem etkisinde kalış var. Aslında yeni estetik anlayışının tam olarak oluştuğu da söylenemez. Bundan dolayı tarz yaratamama, ekol yaratamama da var. Yine demokratik siyaset alanında kadın önemli aşamalar kat etti. Eşbaşkanlık sistemi bilindiği gibi oldukça yaygınlaştı. Eşbaşkanlık sistemini Önder Apo geliştirdi, bugün birçok sosyalist örgütün esas aldığı bir sistem yaratıldı. Ancak içini doldurmada eksiklikler var. Ayrıca erkek egemenliğinin saldırıları ve hazmedememe var. Kadında, kadın aklını geliştirme problemleri de var. Ancak her şeye rağmen önemli bir demokratik siyaset alanı oluşturulmuş durumdadır.
Tüm bunların mayasına karışan konu kadın öz savunmasıdır. Olmazsa olmaz kabilindendir. Bu anlamda KJK-PAJK’ın yayınladığı öz savunma deklarasyonu yürünecek yolda bir ışıktır. Yolda zorluklar, engeller çoktur, pusular da olacaktır, ancak önemli olan ışığını kaybetmemektir. Egemen sistemler DAİŞ örneğinde görüldüğü gibi karanlıktır. Karanlık zihniyetler yaratmakta, gözleri kör, kulakları sağır etmektedir. Binlerce yıllık egemenliğin yanıltan nimetlerinden erkekleri vazgeçirtmek de kolay olmayacaktır. Bunlara karşı özgürlüğe, kadınların öncülüğündeki ışığa ihtiyaç var. Bunun için de deklarasyonda belirtildiği gibi Önderliği esas almak, Önderliğin özgürlüğüne odaklanmak gerekir. Kendi özgürlüğünü sağlamanın ise Önderliğin fiziki özgürlüğü için çalışmak ve başarmakla olacağını bilmek gerekir. Önderlik kadın özgürlüğü için Prometeuslara bedel bir kavgayı göze aldığını belirtmişti. Bu kavgayı anlamak, bu kavgayı hissetmek ve Önderliğin anı anına bu kavganın en kızgın yerinde olduğunu bilmek, bir an dahi bu gerçeği unutmamak gerekir. Ancak bu bilinç ve pratikle özgür kadın olmanın adımlarını atabilir, dünya insanlığının özgür kadın öncülüğünde özgür yaşamasının olanağını yaratabiliriz.
Bu vesileyle kadın olarak varlığımızı bilince kavuşturan, adeta cesede can veren, maddeye mana katan Önder Apo’ya sevgi ve saygılarımı, özlemlerimi sunuyorum. Bu değerleri yaratan yüce şehitlerimize bağlılığımı ve layık olma sözümü yineliyorum. Anıları önünde saygıyla eğiliyorum. Öz savunma bilincini en zirvede yaşayan, Önderlik çizgisinde uygulamayı esas alan, bunun için anı anına özgürlük mücadelesini en zor koşullarda ve zamanlarda yürüten YJA-STAR komuta ve savaşçılarını saygıyla selamlıyorum. Kadın komutasında özgürleşeceği inancında olan, erkeklerin başlattığı savaşı kadınların bitireceğine inanan ve bu inançla savaşan özgürlük savaşçısı yoldaşlarımızı da selamlıyorum.
Bu savaşın kazananı kadınlardır. Çünkü kadınlar bu zorlu yaşam ve özgürlük sınavlarından geçerken büyük bir irade-savaşma gücü kazandılar. Yeni bir toplumsallığın adımları atıldı. 3. Dünya Savaşı’nın en yoğun olduğu Kurdistan’da-Ortadoğu’da savaştılar, savaşın en kızgın zamanlarında en güzel hislerle-fikirlerle, en temiz özgürlük duygularıyla bu savaşa katıldılar, kendi özlerini kattılar. Ve mutlaka başaracağımızın da kanıtı oldular.”
Kaynak: SERXWEBÛN
