HABER MERKEZİ – Önder Apo’nun çözümlemelerinden …..
– Düşmanı aşamayanlar, onurlu ve gelişkin olmazlar. Bütün düşman etkilerini ve eski yaşam alışkanlıklarını bir kader olarak görmemeniz gerekir. Düşmanın yarattığı yaşam üzerine kurulmamanız gerektiğini açıkça gösterdik. Gerçekten düşmana karşıysanız, partinin yaşam tarzını hemen benimsemeniz gerektiğini açıkça ortaya koyarsınız. Hiç şüphesiz, bilinçli olarak düşmanı yaşamıyorsunuz; etkisini, gelenekler ve tutuculuk anlamında yaşıyorsunuz. Kasıtlı değil, ama geçmişi kıramadığınız için objektif olarak yaşıyorsunuz. PKK çizgisine tam inanmış, bilinçlenmiş kişiliğin önünde kimse duramaz. Zaferden başka hiçbir şeyi de kolay kolay kabul edemez. Aslında PKK kişiliğini kendinize tamamıyla uygulasanız, durdurulmanız olanaksızdır. Başarısızlık da mümkün değildir. Bize bakın ve sonuç çıkarın. Eğer tam başarı yolunda yürüyemiyorsanız, sürekli her derde çare olamıyorsanız, PKK kişiliğine ulaşamadığınız içindir. PKK çizgisinde yetişmiş birisi kesinlikle başarır. Bunları özellikle eski davranış ve tutumlarında ısrar edenler için belirtiyorum. Doğru yaklaşmak, PKK’nin ne anlama geldiğini iyi bilmektir.
Zincirlerle bağlanmışsınız. Bağımsız kişilik edindiğinizde, o zincirleri parçalamak ve bütün görevlerin üzerine yürüdüğünüzde başarmamak için hiçbir neden yoktur. Çözümsüz kişilik, PKK’lileşmemiş kişiliktir. Sürekli şikayet eden kişilik, PKK’deki çözüme ulaşmamış kişiliktir. Dolayısıyla kendinize bakın; geliştiremiyorsanız, kendinizi çözemiyorsanız, yapılması gereken bir kez daha parti kişiliğine doğru yaklaşmayı bilmektir. Bunun için yaşayacak, mücadele edeceksiniz, ama bu parti kişiliğiyle olmadığında boşa gider. “Bizim kişiliğimiz” dediğiniz, çoğunlukla düşmanın sizde yaşattığı kişilik oluyor. Yani siz objektif olarak düşmanı yaşıyorsunuz. Aslında niyetiniz bu değil, ama sonuçta buraya götürüyor. Buna “ikili kişilik” diyoruz. Partinin dayattığı kişilikle, düşmanın dayattığı kişilik içinizde iç içe yaşıyor. Siz de kişilik parçalanmış netleşmemiştir. Daha önce ağır basan yönü düşmanın kişiliğiydi, şimdi ağır basan PKK kişiliğidir. Fakat ikili kişilik tehlikelidir. Eğer netleştiremezseniz, oldukça zarar görürsünüz; düşmana alet olabilirsiniz veya düşman, kişiliğiniz üzerinde egemenliğini tekrar kurabilir, hatta imha olabilirsiniz. Her bakımdan PKK kişiliğine ulaşmayı bilmek, kendi kendiyle çelişmemek, yaşamını boşa harcamamak için çok önemlidir. Bu belirtilenleri anlamanız gerekiyor.
Israrla vurguluyoruz; eskide ısrar edilmemelidir. Sizi bir bağla bağlamışlar, karşımıza bu kadar zaaf çıkarmanızın sebebi budur. Parti karşısında zayıfsınız, düşman karşısında da zayıfsınız. Nedenleri ortaya konulduğu gibidir. Kendini fazla açmamış olan varsa, açmak gerekir. Daha sonra çözümlemelerde de okuyacaksınız, hayli yoğunlaşmanız gerekiyor. Kendine gelme inkar halindedir. Kimse sıkıştırmıyor, kimse bastırmıyor, aceleye getiren olmuyor; birden bire kendinizi halledin de demiyorum. Hayır! Fırsat var, tartışma var, açıklık var. Yeter ki biraz dürüst ve çaba sahibi olsunlar. Bunda kararlı ve ısrarlı olsunlar.
Evet ,Veli nasıl görüyorsun arkadaşların gelişim düzeylerini?
Veli: Başkanım, her sosyal çevreden gelen arkadaşlar var. Yeni ve genç arkadaşlar. Bundan dolayı da zorlanmalar oluyor. Geçmişte siyasallaşmada çok zorlanan arkadaşlar da var.
– Üniversite öğrencisiyle, daha değişik çevreden gelenler aynı tempoda gelişmezler.
Ve.: Doğrudur Başkanım. Gelişimde doğru zemini bulamama durumları yaşanıyor.
– Zemin burasıdır. O zaman bu zemine dayanmadıkları anlamına geliyor.
Ve.: Öz kazandırmak gerekiyor.
– Bu da doğru. Burayı iyi özümsetmek gerekir. Burada adeta onları yeniden kişiliğe kavuşturmamız gerekir. Buranın önemi de odur. İnançsızlığın çıkış yapabileceği bir dayanak yok. Burada alacakları bir nevi ilkokuldan başlar. Başka böyle kendini zor durumda gören var mı? Eski devrelere göre gelişme durumları nasıl?
Ve.: Başkanım, belli bir gelişim var.
– Siz çok acemisiniz.
Ve.: Eski olup da fazla gelişemeyen arkadaşlar da var. Yaklaşımda yüzeysellik görülüyor. Başkanım arkadaşların bireysel sorunları var.
– Biz bu kadar doğruları dayatıyoruz. Bundan etkilenmiyorsunuz da, bir yaramaz adam mı sizi etkileyecek? Halen onun etkisini taşıyorsunuz. Neden? Bir kişi değil, on kişi size dayatsın; bu kadar doğruyu gördükten sonra, neden etkileneceksiniz ki?
Ve.: Başkanım etkilenme bitti, ama kişilik dönüşümü biraz zorluyor. Arkadaşların ilgilenmesi daha doğru olur.
– Arkadaşlarınıza rehber olmayı bileceksiniz. Özellikle biraz eski ve bilinçli olan arkadaşlar bu devrede önde gitmeli, bu görevdir. Size bu kadar şey öğrettik. Siz de geri olanlara öğretmelisiniz. Neden ihmal ediliyor? Özellikle koğuşlarda iyi rehberlik yapılmalı.
Ve.: Başkanım, elimizden geldiği kadar yeni arkadaşlara yardımcı olmaya çalışıyoruz. Bu biraz da arkadaşların kendilerine olan yaklaşımlarından kaynaklanıyor. Yaklaşımda özlü yaklaşmaları gerekiyor. Bizim yaklaşımlarımızla güç alabilirler, ama özde kendileri doğru yaklaşım gücüne ulaşmalıdırlar.
– Niye özlü yaklaşmayacaklar, neden başka türlü yaklaşacaklar?
Ve.: Daha çok geçmiş yaşamlarından kaynaklanan bir olay.
– Bu eski yaşamın anlamsızlığını, kofluğunu anlatın.
Ve.: Bütün süreç içerisinde anlatıyoruz. Tabii birden bire bu arkadaşlardan kavramalarını bekleyemeyiz. Bir de arkadaşlara anlatıldığı zaman tepkici bir yaklaşım söz konusu oluyor.
– Anlamsızdır! Tepkicilik yapamazlar. Burası ciddiyet yeridir, ne tepkiciliği? Türk ordusuna askere gidersiniz, subay karşısında bir ay içinde çelik gibi olursunuz. Burada saygısızlık yapmanızı kabul edeceğimizi mi sanıyorsunuz? Neden? Türk teğmenleri karşısında olsaydınız, hemen hazırola veya sağlam bir vaziyete geçiyorsunuz. Burada da biz varız, bu kadar çabamız var. Kendinizi düzeltmemeniz sorumsuzluk olur.
Ve.: Başkanım, bu olay özde değil de, daha çok yeni olmalarından kaynaklanıyor.
– Aslında biz biraz ciddi olsaydık karşılarında, öyle davranmazlardı. Özde de çok ciddi yaklaşsak, onlar da ciddi olurlar. Bana öyle geliyor ki, biraz boşluk görüyorlar. Boşluğu da değerlendiremiyorlar. Boşluk var; yönetim boşluğu, önderlik boşluğu onları eskiyi yaşatmaya götürüyor.
Ve.: Olumsuzluk görüldüğü zaman rahatlıkla oynuyorlar. Fakat olumluya gelmede biraz zorlanma var.
– Keyfi olduğu için, zor olduğu için ona yanaşmıyorlar. Çocukluk! Onun için bunlara yeterli önderlik sürekli dayatılmalıdır. Gerekirse sert bir biçimde. Israrla çocukluğu yaşayanlara çok sert de davranılabilir. Türk ordusunda askere bir iki tokat, bir iki küfür savururlar, hepsi çıta gibi olur. Neden bizim bu kadar çabamıza layıkıyla karşılık verilmeyecek? Bu olamaz! Doğru yaklaşmak gerekecek, aksi tutum kabul edilemez. İlla dayak mı çekmek gerekiyor, illa sert mi yaklaşmak gerekiyor. Hayır! Bu bizim yöntemimiz olamaz. Burası halk ordusuna asker olma yeri, komutanı olma yeridir, bunun değerini bileceksiniz. “Eskiden bizimle oynandı, şöyle bir geçmişimiz vardı” diyebilirdiniz, ama bu izahlar bitti. Burjuva okullarına giderken yeniyi öğrenirsiniz, eskiye sevdalanmazsınız. Orada öyle olduğuna göre, burada da böyle olacak. Önderlik boşluğu var, yetersizliği var. Bunu eskiyi işletmede kullanıyorlar, eskiyi yaşayabiliriz durumuna getiriyorlar. Halbuki eski öldü. Siz bir daha o eski durumlarla uğraşamazsınız. Savaşçı bir kişiliği ayaklandıramazsanız, yaşama şansınız yok. Adım atar-atmaz bunu kabul edeceksiniz. Parti ortamında başka türlü yaşamanın imkanı yoktur.
