HABER MERKEZİ
Derin bir sessizlik içerisinde, hırçın bir rüzgar taşırken içimde Dicle’nin yaşam akan su sesine kulaklarımı kabarttım. Sesin duyuluyordu. İnce size ve umut dolu bir ses edasıyla bir türkü mırıldanıyordun. Bizlere Dağ sevdandan ve Dağ sevdandan Sur için ayrıldığını yakınıyordun. Sur’da bir destansı kahraman oldu. Kurdistan’da binlerce isimsiz kahraman gibi onun da Amed’in orta yerinde duran Sur’da cenazesi kalmadı! Onun bir cenazesi de yok!
Memo, mütevaziliğin ve sadeliğin ustası Amedli bir keko. Anısına yazılması gerektiğinden içim kanaya kanaya peşine düşülen cenazesi gibi yazılması gerektiğine de inanıyorum. Bundandır karakterinin barındırdığı net, öz ve sade bir şekilde Memo’yu anlatmak gerek.
Mehmet Tutal, 1988 yılında yurtsever bir aile içerisinde Amed’in Çermik ilçesinde gözlerini açar. Memo, talihsiz bir kaza sonucu anne ve babasını kaybeder. Memo, artık kardeşleri için hem anne hem de baba olmak zorundadır. Ağlamaya, dert yanmaya vakit bile bulamazken acımasız hayatın içerisinde küçükken birden büyüdüğünün farkındalığında dağlara gözlerini diker. Her gözleri ve umudu dağlardır. Ama o hem baba hem de annedir kardeşler için. Dağ sevdasını, gerilla olmayı hayal eder. Sabreder an kollar zamanın gelmesini diler.
Memo, artık kardeşlerini büyütmüş ve her birinin üniversite kazanmasını sağlamış ve kendisi de üniversite son sınıfa gelmiştir. Oturup, şapkayı önüne koyar. Onlara son görevimi de yerine getirdim. Birer özgür iradeli insanlar oldular ve şuan üniversite okuyorlar. Ben artık umuduma gitmek istiyorum der.
2012 yılında Amed Sur’da görüştük. Memo tam bir Sur aşığıydı. Bütün görüşmelerimize Bağlar’dan Sur’a gidilen yolculuklar ardından geliştiriyorduk. Her seferinde Sur’lara çıkmayı bir adet eylemiş ve Sur’un tarihi sokaklarında nefes almanın ayrı bir dünyaya taşıdığına inanırdı.
2013 yılında Üniversite de çalkantılı dönemler ile karşı karşıyaydık. Gelişen süreç karşısında sürekli olarak faşist saldırılar ile karşı karşıya kalıyorduk. Bu tutum karşısında Özsavunma komitesi Memo olmuştu. Memo tek başına komite idi. Arkadaşlar sürekli eleştirirdi. Tek başına direniş sonuç getirmez heval derdi arkadaşlar. Memo buna aldırış etmez Amedli keko edasına bürünürdü.
Memo ve Jiyan, bir gece vakti, soğuk bir hava hakim geceye. Evin içerisinde sıcak bir türkü şenliği. Jiyan en umulmadık bir dağ türküsü ile yüreğimizi parçalarcasına mırıldanıyor. Türkü bitmek üzereyken Memo konuşmak için kendini hazırladığı anlaşılır bir şekilde üstünü başını toparlıyor. Jiyan birden türküye son veriyor. Memo sizinle bir şey paylaşacağız dedi. Soğuk bir hava kesilmedi. Bu durumda şaşırmadık. Ama onların bize bir ayrılık düzenlediklerini geçte olsa anladık. Memo, söze girişerek ben artık anne ve babalık görevimi de yaptım. Umudum olan ve yıllardır beklediğim Dağlara gidiyorum dedi. Jiyan ise sadece bende demekle yetindi. Elbet ağlayan arkadaşlarımız oldu ama o gece son idi ve birkaç saat sonra bir daha hiç görüşeyemeyeceğimizi anladım.
Ve Memo ile Jiyan 2014 Mart ayında yönünü dağlara verdi. 26 Mart 2014 tarihinde 53 üniversiteli PKK saflarına katıldı haberinin ortasında gerilla elbisesi ile onları görmek ayrı bir keyif verdi. Memo artık bir gerilla olmuştu. Fotoğraflarda yüzünde masumiyet, sadelik ve temizlik akıyordu. Ona olan özlemim artmıştı. Ayrılık acı vermişti bana.
Mayıs 2015 Amed’de telefona gelen mesaj ile heyecan korku ve tedirginlik ile irkildim. Bir numaradan falan saatte Sur’un bu noktasında ol diye bir mesaj. Saate bakmam ile 2 saatimin olduğunun farkındalığı ile kalkıp kendimi Amed’in sokaklarına bıraktım. Yürüdüm. An gelmişti. Acaba mesajın sahibi kim idi. Bu düşünceler beynimde at koştururken sokağın başını güler yüzle Memo döndü. Bayılmak üzere idim. Heyecandan konuşamadım. Ben sarılmak ile yetinirken, o ise cesaret vererek, heyecanımın yatıştırmak istercesine sarıldı. Hemen bir yere geçip oturduk. Ve gözlerini Sur’un tarihine dikerek, direniş başlıyor dedi. Son buluşmamızdı. O da bunu dile getirdi. O bir gerilla idi. Direniş ile görevlendirilmişti. Direnişe kilitlenmişti.
Buluşmamızdan 11 ay geçmişti. Bu 11 aylık süreçte Amed’in Sur ilçesinde tarihi bir direniş yaşandı. Bu direniş içerisinde adı bilinmeyen bir kahraman oldu Memo. Şehadet haberi geldi. Uzunca bir arayıştan sonra cenazesinin olmadığı açıklandı. Memo küçücük yaşta anne ve baba görevlerini üstlendi. Büyük bir sorumluluk ile kardeşlerini büyüttü. Sonrasında büyük bir kararlılık ile umuduna gitti ve büyük bir direniş sahibi oldu. Memo bize büyük bir miras isimsiz bir direniş bıraktı. Memo, yaşamda fedakarlık ve karşılıksız yaptığı her şey gibi direnişi de sadelik ve mütevazılık ile bize miras bıraktı. Memo’nun anılarının önünde saygı ile eğiliyor. Hedeflerini gerçekleştireceğimizin bir kez daha sözünü veriyoruz.
Kod Adı: AZAD JİYAN ARAS
Adı Soyadı: MEHMET TUTAL
Anne Adı: SERWET
Baba Adı: YASİN
Doğum Tarihi ve Yeri: 1988/ÇERMİK
Mücadeleye Katılım Tarihi ve Yeri: 2014
Şahadet Tarihi ve Yeri : 2015-2016 SUR
NC/ANDOK ÖZGÜR
